Σε μια εποχή που ο πόλεμος ντύνεται με διάφορα επιχειρήματα, προφάσεις και εγκληματικές εκλογικεύσεις, ο ήρωας που ταιριάζει είναι ο Peacemaker. Όχι οποιοσδήποτε Peacemaker όμως, αλλά ο Τζον Σένα, που είναι και παλιός παλαιστής.
Καταρχάς, ο χαρακτήρας του Peacemaker είναι πλέον καμιά 55αριά χρονών, καθώς εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1966 στα κόμικς της DC.
Δεύτερον, είναι το δυνατότερο comeback της DC στις οθόνες, στη φάση που οι ταινίες της Marvel (πλην του πρόσφατου Spiderman) ήταν από μέτριες ως κακές και οι σειρές της ήταν σαφώς καλύτερες.
Τρίτον, είναι ο τύπος με τα πάρα πολλά θέματα, που καθρεφτίζει την εποχή μας. Ο Peacemaker λοιπόν είναι ένας τύπος που θα έκανε τα πάντα για την ειρήνη. Ακόμα και πόλεμο. Αυτή η αντίφαση περιγράφει όλο το χαρακτήρα, που στην περίπτωση της σειράς είναι και λίγο καρικατούρα.
Στα χέρια του Τζέιμς Γκαν όμως, μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Ο Guardians of the Galaxy σκηνοθέτης, αφού συμμάζεψε πάνω από τα όρια του ανεκτού το Suicide Squad, ανέλαβε να κάνει ρετρό πλάκα με τον Peacemaker. Η ιστορία ξεκινάει από το τέλος της ταινίας και είναι γεμάτη με το απόλυτο αμερικάνικο τρας: από ειδικά διαμορφωμένα τρέιλερς-κατοικίες μέχρι το πάνθεον του hair metal. Και όταν λέμε hair metal, μη φανταστείτε τίποτα ευκολίες (μόνο) τύπου Motley Crue, αλλά τους Quireboys και τους Firehouse, τους (τρομερούς) Hanoi Rocks και τους Dogs d’ Amour (αν είναι δυνατόν…) πχ.
Η σειρά είναι πολύ καλή. Δεν πιάνει απλά τα συνήθη «υπερηρωικά» στάνταρ, αλλά, διασκευάζοντας τη βασική ιστορία ως καρικατούρα, είναι αρκετά κυνική και με έναν τρόπο, αποδοτική της βασικής αντίφασης του ήρωα. Επίσης, έχει καλή «ομάδα υποστήριξης» και τον Ρόμπερτ «Terminator» Πάτρικ σε ρόλο-έκπληξη.
Α, και την καλύτερη σεκάνς τίτλων, επίσης.