Μια αναδρομή στο παρελθόν από τον Ν. Γκόντα

Η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ βουλευτή Ιωαννίνων Σταύρου Καλογιάννη και του δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ για την κατάλληλη περιοχή ανέγερσης του νέου Αστυνομικού Μεγάρου, αποτέλεσε μια ευκαιρία για τον πρώην δήμαρχο, νυν μέλος της δημοτικής αρχής Ιωαννίνων και εκ νέου υποψήφιο δήμαρχο, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, Νίκο Γκόντα να κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν.

Ο κ. Γκόντας έρχεται να θυμίσει τη συμφωνία που είχε γίνει επί των ημερών με το υπουργείο Άμυνας (με υφυπουργό τότε τον βουλευτή Ιωαννίνων Κώστα Τασούλα) για παραχώρηση του στρατοπέδου Βελισσαρίου στον Δήμο σε ποσοστό 62%. Αναφέρει δε ότι «είχε επέλθει συμφωνία για την ανταλλαγή του Μεγάρου της Αστυνομίας με τμήμα του στρατοπέδου Βελισσαρίου, που θα περιέρχονταν στο Δήμο, προκειμένου να ανεγερθεί εκεί νέο Μέγαρο Αστυνομίας, με παράλληλη μεταβίβαση του νυν  Αστυνομικού Μεγάρου στον Δήμο».

«Δυστυχώς κυριάρχησε η άποψη της παραχώρησης του συνόλου του στρατοπέδου στο Δήμο, γεγονός που ματαίωσε την παραπάνω συμφωνία… Ο μαξιμαλισμός υπήρξε καταστροφικός γιατί ‘το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω’ και όσοι ματαίωσαν την παραχώρηση των 400 στρεμμάτων θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους» τονίζει η παράταξη του κ. Γκόντα «Ανεξάρτητη Δημοτική Πρωτοπορία».

Η παράταξη χρεώνει τη ματαίωση της συμφωνίας «στην ουτοπική επιδίωξη τοπικών παραγόντων να καρπωθούν οι ίδιοι το αποτέλεσμα της παραχώρησης. Δεν ήθελαν να χρεωθεί ως ‘επιτυχία Γκόντα’ και για το λόγο αυτό κατάφεραν την ματαίωση, με τη απαίτηση της παραχώρησης του συνόλου και όχι του 62% που είχαμε επιτύχει. Η ευθύνη λοιπόν είναι  συγκεκριμένη και καλό είναι να διδασκόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος και όχι να τα επαναλαμβάνουμε».

Η παράταξη του κ. Γκόντα φωτογραφίζει ως υπεύθυνο τον πρώην δήμαρχο Φίλιππα Φίλιο. Την περίοδο εκείνη είχε επέλθει δημαρχιακή αλλαγή. Στην τότε δημοτική αρχή, συμμετείχε βέβαια και ο σημερινός δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ.

Ο κ. Ελισάφ, επί της δημαρχιακής του πια θητείας και με τον κ. Γκόντα στο πλευρό του, έχει υποστηρίξει ότι επρόκειτο για λάθος, κάνοντας λόγο για «μαξιμαλισμό» κατά την περίοδο εκείνη από όσους ζητούσαν την παραχώρηση του συνόλου του στρατοπέδου.