Το άλμπουμ της κουνιστής πολυθρόνας

Το 1962, στις 11 Ιανουαρίου, ο Howlin’ Wolf ή Τσέστερ Άρθουρ Μπερνέτ, ήταν ήδη τεράστιος. Όχι μόνο ως παράστημα (ήταν κανονικό φόβητρο ο τύπος), αλλά και μουσικά.

Τα χρόνια της Chess τον είχαν κάνει ευρύτερα γνωστό και παρότι ο Wolf δεν ήταν και ο πιο βολικός άνθρωπος, ήταν ήδη πετυχημένος.

Το Howlin’ Wolf όπως ονομαζόταν το δεύτερο άλμπουμ του, ήταν μια μικρή συλλογή των singles αυτής της τετραετίας, όταν ηχογραφούσε στην Chess δηλαδή. O δίσκος όμως έμεινε στην ιστορία ως το The Rockin’ Chair άλμπουμ, λόγω του εξώφυλλου του Ντον Μπρόνσταϊν που απεικόνιζε μια κουνιστή πολυθρόνα και μια κιθάρα.

Στο άλμπουμ περιλαμβάνονται υπερκομματάρες, που αργότερα θα τις λεηλατήσει σχεδόν όποιος έπιασε ποτέ κιθάρα στα χέρια του και πάτησε κουμπιά σε κονσόλα.

Σε αρκετά από αυτά τα κομμάτια, βασικός αυτουργός ήταν ένας από τη μπάντα του Wolf, ο Γουίλι Ντίξον, ένας από τους πιο χαρισματικούς συνθέτες του ρυθμικού μπλουζ. Για παράδειγμα, δικό του είναι το Spoonful που η στοιχειωμένη ερμηνεία του Wolf το άφησε στην ιστορία να περιπλανιέται, δικό του και το Back Door Man, δικό του και το Wang Dang Doodle.

Μερικά χρόνια αργότερα, οι Led Zeppelin έγραφαν το Whole Lotta Love, μια κιθαριστική και φωνητική καταιγίδα, που δεν θα υπήρχε ποτέ όμως, χωρίς το Άλμπουμ της Κουνιστής Πολυθρόνας.

Πλην του Wolf και του Ντίξον, παρόντες στις ηχογραφήσεις ήταν διάφοροι τρομεροί και φοβεροί: ο Μπάντι Γκάι, ο Big Smokey Σμόδερς, ο Ότις Σπαν κ.α.