Rudi Protrudi: «…αρκεί μόνο να εκτεθείς στο ροκενρόλ»

Ο Ρούντι Προτρούντι, ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους που ανακατεύτηκαν διαχρονικά με το ροκενρόλ και φυσικός ηγέτης των Fuzztones, μιλάει στο «Εξώφυλλο» του Τύπου Ιωαννίνων για πολλά πράγματα, ενόψει του ιστορικού τους live στα Γιάννενα, στον Πολυχώρο Αγορά, στις 16 Μαρτίου.

Ποια είναι η συνεκτική ουσία που συνδέει τους Fuzztones, στο πέρασμα του χρόνου;

Αρχικά ήταν η επιθυμία να φέρουμε στο προσκήνιο αυτό το είδος μουσικής, τη «μουσική φόρμα» αν θες, να κεντρίσει την προσοχή των μαζών, καθώς σχεδόν κανένας τότε δεν ήταν εξοικειωμένος μαζί της.

Με το πέρασμα του χρόνου και καθώς η μουσική προχωρούσε-με όλο και περισσότερες μπάντες που έπαιρναν τη σκυτάλη, έγινε κάτι περισσότερο από τη μουσική.

Έγινε lifestyle.

…και αλήθεια, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.

Τα ‘20s εισήγαγαν μια νέα «εποχή Fuzztones» με δύο άλμπουμ, ήδη. Να περιμένουμε και καινούργιο;

Α δεν ξέρω. Εσύ, περιμένεις;

Μόλις κυκλοφορήσαμε ένα ακόμα, το «Friends & Fiends» που είναι μια συλλογή από κομμάτια που κάναμε, διασκευάζοντας θρυλικούς ερμηνευτές από τα ‘50s και τα ‘60s, όπως η Αν Μάργκρετ, ο Ντίκι Πέτερσεν (των Blue Cheer), ο θρύλος του μπλουζ Τζούνιορ Γουέλς, ο Σκριμιν’ Τζέι Χώκινς βέβαια, ο θρυλικός ροκαμπιλάς Σόνι Μπέρτζες, ο Μαρκ Λίντσεϊ (των Paul Revere and the Raiders), καθώς κομμάτια grass roots κ.α.

Ξαναδουλέψαμε τα γνωστότερα κομμάτια τους, με το δικό μας στυλ.

Είναι ένα πολύ καλό ταίριασμα και δείχνει τo πόσο πολύπλευρη είναι η μπάντα!

Το άλμπουμ επίσης περιλαμβάνει ένα κομμάτι που κάναμε για ένα tribute άλμπουμ στους Cramps (Can your Pussy do the Dog?) και ένα ολοκαίνουργιο fuzztones classic, το «A strange, mysterious sound».

Σου αρέσουν κάποιες νέες μπάντες; 

Να σου πω την αλήθεια, δεν ακολουθώ τα trends και γενικά, τι γίνεται σήμερα. Υποθέτω ότι απλά δεν έχω χρόνο να ψάξω για νέα μουσική, οπότε για να ακούσω όντως κάτι καινούργιο, θα πρέπει κάποιος να με στρέψει ειδικά σε αυτό.

Είναι κάπως άβολο να είσαι καλλιτέχνης σε καιρούς που το πολιτικά ορθό σαρώνει;

Μπα.

Για την ακρίβεια απολαμβάνω να πηγαίνω κόντρα στο σύστημα. Είμαι old school τύπος και θα είμαι για πάντα. Επίσης, βρίσκω την όλη φάση της «πολιτικής ορθότητας» πολύ επιθετική. Ποιος είναι δηλαδή ο πιστοποιημένος αξιολογητής για τις απόψεις μου, αν αυτές είναι σωστές ή λάθος; Νομίζω ότι ένας πολύ πιο ακριβής όρος για τις επιβεβλημένες απόψεις, είναι «φασισμός».

Μερικά χρόνια πριν είχε κανονιστεί ένα live σας στα Γιάννενα (ή τέλος πάντων είχατε κάνει μερικές τελικές συζητήσεις), αλλά δεν ήρθατε. Θυμάσαι τι είχε γίνει τότε;

Δεν έχω ιδέα! Δεν θυμάμαι να είχαμε κλείσει live, πολύ περισσότερο να το ακυρώσαμε κιόλας.

Υπάρχει κάτι που το ροκενρόλ χρειάζεται απεγνωσμένα, σήμερα (εκτός από το να αναστηθεί ο Screamin’ Jay Hawkins);

Φυσικά και υπάρχει: Προβολή στα μέσα, παίξιμο στα ραδιόφωνα, στήριξη!

Στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση ακούς μόνο ραπ, τέκνο και πολύ χάλια ποπ τύπου Μπιγιονσέ, Lady Gaga και Τέιλορ Σουίφτ.

Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι το ροκενρόλ έχει πεθάνει, που είναι μια λογική συνεκδοχή από τη στιγμή που δεν ακούς ποτέ γι αυτό.

Ωστόσο, έχουμε παρατηρήσει ότι στις συναυλίες μας έρχονται άνθρωποι όλων των ηλικιών-την τελευταία φορά στην Αθήνα πχ, είχαμε δύο 14χρονα και ένα 8χρονο στο κοινό.

Το ροκενρόλ έχει απήχηση σε όλες τις ηλικίες, απλά χρειάζεται να εκτεθούν σε αυτό.

Την τελευταία φορά στην Αθήνα, ο κόσμος ζητούσε το «1-2-5» αλλά ήσουν ο μόνος κιθαρίστας στη σκηνή και δεν μπορούσες να παίξεις και φυσαρμόνικα. Αυτή τη φορά, στα Γιάννενα, θα ακούσουμε τον ήχο της φυσαρμόνικας (και το 1-2-5);

Να σου πω την αλήθεια, δεν το ‘χαμε στο setlist. Αλλά μιας και το ζήτησες, θα το παίξουμε!

Info

Fuzztones στον Πολυχώρο Αγορά (support Γιώργος Γάκης και Troublemakers)

16 Μαρτίου (πόρτες στις 20.30)

Εισιτήρια εδώ: https://shorturl.at/kJLV9