Τα «ήμερα», τα «άγρια» και η αειφορία

Tο υπουργείο Περιβάλλοντος ξεκίνησε τη διαβούλευση για το μέλλον των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, με τον υπουργό Κωστή Χατζηδάκη να κάνει λόγο για «αναβάθμιση των φορέων με ένα καλύτερο διοικητικό μοντέλο». Την ίδια ώρα οι Περιφέρειες σπεύδουν να προωθήσουν την πάγια θέση τους να περάσουν στην εποπτεία τους οι φορείς διαχείρισης. Το υπουργείο, βέβαια, όπως φαίνεται προς το παρόν, κάθε άλλο παρά αποκλείει τις Περιφέρειες από το μελλοντικό σχήμα με τον μεγάλο κίνδυνο όμως της πολιτικής διαχείρισης ζητημάτων προστασίας των περιοχών Natura από τους περιφερειάρχες να είναι προφανής.

Στην ημερίδα-διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς που διοργάνωσε την Τετάρτη στην Αθήνα το υπουργείο, η Ένωση Περιφερειών (ΕΝΠΕ) εκπροσωπήθηκε από τον περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκο Καχριμάνη. Ο κ. Καχριμάνης, σε σημερινή συνέντευξη Τύπου, αφού θύμισε ότι το 50% της έκτασης της Ηπείρου ανήκει σε προστατευόμενες περιοχές Natura και ότι στην Ήπειρο δραστηριοποιούνται πέντε φορείς διαχείρισης, κατέθεσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φορείς. Προβλήματα που δεν είναι άγνωστα και τα οποία έχουν απασχολήσει ποικιλοτρόπως τις εκάστοτε κυβερνήσεις: από την ελλιπή χρηματοδότηση και το λίγο προσωπικό μέχρι την απουσία τεχνικών υπηρεσιών κ.λπ.

Και η Ένωση Περιφερειών προτείνει τη δική της λύση: Να τεθούν οι φορείς υπό την εποπτεία των Περιφερειών διατηρώντας τη διοικητική τους αυτοτέλεια. Ακριβώς αυτή τη θέση μετέφερε στη διαβούλευση και ο κ.  Καχριμάνης. 

Όπως είπε σήμερα: «Θεωρώ ότι αν το κράτος θέλει να κάνει τομές, τότε πρέπει να  φτιάξει τους Φορείς να έχουν άμεση συνεργασία με τις Περιφέρειες.  Το προσωπικό να υπάγεται στις Περιφέρειες και έτσι να βοηθάνε στο γίγνεσθαι της περιοχής χωρίς ακρότητες». Η αναφορά «χωρίς ακρότητες», εμπλουτίστηκε στη συνέχεια ως εξής: «Πρέπει να καταλαβαινόμαστε. Τα ήμερα συνυπάρχουν με τα άγρια, έτσι τα έχει ορίσει η φύση. Και να είμαστε λογικοί και να ψάχνουμε σωστά την αειφορία και όχι με αυτά που μας έχουν περάσει στο μυαλό μας». Ο κ. Καχριμάνης προφανώς εννοούσε όλες τις φορές εκείνες που έχει διαφωνήσει με τους φορείς διαχείρισης. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη συνέντευξη Τύπου μίλησε για συνεργασία με τις διοικήσεις των φορέων που άλλες φορές ήταν επιτυχής κι άλλες ανεπιτυχής. Ως καλό… πεδίο συνεργασίας ανέφερε τη λίμνη Παμβώτιδα, προσθέτοντας ότι «για πρώτη φορά φέτος η λίμνη δεν είχε πλαγκτόν». Πρόκειται βέβαια για μια αναφορά που επαναλαμβάνεται πολύ τον τελευταίο καιρό, χωρίς να συνοδεύεται από τα ανάλογα επιστημονικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν την κατάσταση. 

Στην… απέναντι όχθη, τοποθέτησε άλλες περιπτώσεις διοικήσεων που δεν δίνουν γνωματεύσεις για σταβλικές εγκαταστάσεις ή που δεν προστατεύουν, όπως κρίνει ο ίδιος, το περιβάλλον όσο πρέπει. Και ως παράδειγμα έφερε τα ρόμπολα στη Βάλια Κάλντα της Πίνδου. Συνδέοντας για άλλη μια φορά τα βιώματά του με την πολιτική, ανέφερε ότι «ο πατέρας μου ήταν βαρελοποιός και παίρναμε ξύλο ρόμπολο από τη Βάλια Κάλντα και η μητέρα μου από οικογένεια κτηνοτρόφων. Σε αυτά τα βουνά έχω ζήσει. Όταν μιλάμε για προστασία και δεν λαμβάνουμε μέριμνα για το ρόμπολο, είμαστε μακριά από τον στόχο»…

Με τον κ. Καχριμάνη πάντως και με την πρόταση να περάσουν οι Φορείς Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών στις Περιφέρειες, συμφωνεί ο επικεφαλής των «Οριζόντων Ηπείρου» Σπύρος Ριζόπουλος, δηλώνοντας: «τον καλωσορίζουμε στη χώρα των πρακτικών λύσεων και της κοινής λογικής». Ο κ. Ριζόπουλος δράττεται και της ευκαιρίας να αφήσει την αιχμή του κατά του κ. Καχριμάνη επειδή ο τελευταίος δεν ζητά την αντικατάσταση του Φίλιππα Φίλιου από την προεδρία του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης.