Oikonomou pisoi Solarhub πίσω
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Οι προφήτες της οργής, εν έτει 1988

Εικόνα του άρθρου Οι προφήτες της οργής, εν έτει 1988
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 30/06/2019, 16:00
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Το σωτήριο έτος 1988, στις 28 Ιουνίου, η γλωσσού κολεκτίβα των Public Enemy έβγαλε το δεύτερο άλμπουμ της, το οποίο ήταν κυριολεκτικό: «It Takes A Nation Of Millions To Hold Us Back».

Είχανε δίκιο. Η ορμή της μπάντας που βγήκε στο δίσκο, ήταν κατακλυσμιαία,  σε βαθμό το άλμπουμ να θεωρείται ισάξιο σε ύφος με τα Live at the Apollo του Τζέιμς Μπράουν και το What’s going on του Μάρβιν Γκέι.

Οι Public Enemy όμως δεν γράφανε ούτε για ιδρωμένα κορμιά, ούτε για κοινωνικοπολιτικές αναζητήσεις. Φτύνανε ρίμες για εξεγέρσεις, που περνούσανε πάνω σε μουσικές οι οποίες βγαίνανε από τις πιο «βιομηχανικές» και αλλόκοτες στιγμές του Τζον Κολτρεϊν. Την ίδια ώρα, η πολιτική κληρονομία των Μαύρων Πανθήρων συναντούσε τα ‘80s και τα έχωνε στο ρατσισμό και την κοινωνική ανισότητα, το φυλετισμό και την εξουσία, με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Οι βασικοί άξονες, οι αφοί Σόκλι, ο Chuck D και ο Flavor Flav, συν τον Vietnam Σάντλερ, ανασύστησαν μια από τις βασικές απαιτήσεις της μουσικής: Να είναι ρηξιακή και «επικίνδυνη», με κομμάτια όπως τα σχετικά «εύκολα» Don’t believe the Hype (χρήσιμη συμβουλή στην εποχή των fake και γενικώς, άχρηστων news), Bring the Noise που έγραψαν μαζί με τον «πατριάρχη» Τζωρτζ Κλίντον και έπαιξαν αργότερα και οι Anthrax, αλλά και τα πιο «ψαγμένα»: Rebel without a pause, Countdown to Armageddon, Party for your right to fight (που μετά το ψιλοπεριέλαβαν και οι Beastie Boys) και τέλος, το τραγούδι- πρόλογο μιας μπάντας που αναμένεται πώς και πώς το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι στην Αθήνα: Prophets of Rage. Στις 27 Αυγούστου, ο Chuck D θα πει μαζί με το  υπόλοιπο παρεάκι και το ομώνυμο, και το Bring the Noise, αλλά και το Welcome to the Terrordrome.

To «It takes a million…» δεν είναι απλά ένα άλμπουμ αναφοράς για την παγκόσμια μουσική, ούτε καν το μόνο εκρηκτικό που έβγαλε η κορυφαία χιπ χιπ μπάντα που πάτησε πόδι στον πλανήτη. Ήταν μια υπενθύμιση ότι η μουσική και η τέχνη γενικότερα, είναι πιο γοητευτικές, όταν γίνονται επικίνδυνες…


ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back