Ο πανκ καλπασμός της Πάτι Σμιθ

Η Πατρίσια Λι Σμιθ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο του ροκενρόλ και του ανθρώπινου πολιτισμού, γενικότερα.

Το Horses όμως, το πρώτο της άλμπουμ, δεν είναι απλά ένα χωρίο αυτού του πολιτισμικού μεγέθους, αλλά ένας «δίσκος που άλλαξε τη μουσική», όσο κλισέ και να διαβάζεται αυτό.

Στις 13 Δεκεμβρίου του 1975, 46 χρόνια πριν δηλαδή, η Arista κυκλοφορούσε το πρώτο άλμπουμ της Σμιθ, το Horses.

Και τα 46 λεπτά του άλμπουμ είναι «φωτιά».

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Αφενός, γιατί η Σμιθ που σύχναζε στο CBGB ως θαμώνας ή όνομα στη μαρκίζα, έγραφε στίχους επηρεασμένους από τους μπίτνικς και τον Ρεμπώ και τους έντυνε με «three chord songs», τη συνταγή που θα μπορούσε θεωρητικά να αλλάξει τον κόσμο.

Αφετέρου, γιατί πέρα από την καλλιτεχνική ενέργεια βεληνεκούς πυρηνικού αντιδραστήρα, στον δίσκο η Πάτι είχε μαζέψει όλο τον καλό και ετερόκλητο κόσμο.

Καταρχάς, είχε προσεγγίσει τον Τζον Κέιλ, αρχηγό των περίεργων και των ιδιοφυών, να κάνει την παραγωγή. Έπειτα, εκτός από την μπάντα της που μεταξύ άλλων περιλάμβανε τον Λένι Κέι, είχε φωνάξει να συνεισφέρουν τα οργανάκια τους ο Τομ Βερλέν των Television και τον Άλεν Λέινιερ των Blue Oyster Cult και φυσικά, το στυλιζάρισμα του δίσκου είχε αναλάβει ο κολλητός της, Ρίτσαρντ Μέιπλθορπ.

O δίσκος περιέχει όποια αναφορά μπορεί να φανταστεί κανείς. Μια δεύτερη και τρίτη προσεκτική ακρόαση, θα «αποκαλύψει» τον Ντίλαν και την Μπαέζ, αλλά και τον Μίνγκους μαζί με τον Μποντλέρ και τον Μπάροους.

Ωστόσο, ένα τραγούδι της είναι «στοιχειωμένο»: Το Elegie που έγραψε με τον Λέινιερ είναι το τραγούδι στο οποίο «προσθέτουμε συνέχεια ονόματα». Τότε, ήταν για τον Μόρισον, την Τζόπλιν και τον Χέντριξ που τόσο πολύ είχε συγκλονίσει την Πάτι. Μετά, ήταν για τον Μέιπλθορπ και έπειτα για τον Σόνικ Σμιθ και τον αδερφό της, τον Τοντ. Πιο μετά ακόμα, για όλους τους Ramones και για τον Στράμερ…