Καπνός πάνω στο νερό

Πριν από 47 ακριβώς χρόνια, οι Deep Purple έγιναν υπερδιάσημοι, χάρη σε μια… φωτιά. Για την ακρίβεια, το Smoke on the water που περιλαμβάνεται στο Machine Head, το έκτο άλμπουμ της μπάντας που η χάρη της έφτασε μέχρι και τα Γιάννενα (ίσως διαχρονικά το μεγαλύτερο όνομα του ροκ εν ρολ που έφτασε εδώ), ηχογραφήθηκε νωρίτερα.

Αλλά και πάλι, η πυρκαγιά στο Μοντρέ, ο Ζάπα και οι Mothers, ο Γκίλαν που έγραφε τους ψιλοαστείους στίχους στη χαρτοπετσέτα και το τα-τα-τααααν του Μπλάκμορ στην κιθάρα, έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του hard rock και του air guitar για εκατομμύρια πιτσιρικάδες σε όλο τον κόσμο, ακούγοντας το Smoke on the Water.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το Machine Head όμως δεν ήταν μόνο το Smoke on the Water. Το άλμπουμ ήταν το πιο ώριμο της μπάντας στη mark II σύνθεση, την «καλή» δηλαδή και ακουγόταν σαν μια πιο συνεπής και σίγουρη εξέλιξη του In Rock. Ο δίσκος είχε το Highway star, όχι όμως και το When a blind man cries που επίσης είχε γραφτεί στο Μοντρέ, είχε το boogie Lazy και το επικό Space Truckin’, καθώς και το πολύ καλό, αν και παραγνωρισμένο Pictures of Home. Γενικώς, είχε ό,τι απαιτείται για να γίνει ένα άλμπουμ κλασικό, μνημειώδες, διαχρονικό και όλα τα σχετικά.

Άσχετα με το πού τοποθετεί κανείς πλέον τους Purple, στο κουτί με τις εφηβικές αναμνήσεις ή στους αδιάφορους μουσικά, το Machine Head ήταν μια δήλωση καλλιτεχνικής υπεροχής. Και τέλος πάντων, πάρα πολλά πράγματα ξεκίνησαν από αυτό το τα-τα-τααααν…