Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στον έρωτα και το μίσος

Πριν από 51 ολόκληρα χρόνια, ένας καναδός συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής, κυκλοφορούσε τον τρίτο του δίσκο.

O δίσκος είχε τον εύγλωττο τίτλο «Τραγούδια της αγάπης και του μίσους» και ο καλλιτέχνης ήταν ο Λέοναρντ Κοέν. Και τα τραγούδια του δίσκου είχαν και έχουν την ικανότητα να υπνωτίσουν το ακροατήριο σε σημείο απόλυτου ελέγχου.

Ο Κοέν, ο οποίος ήδη στα δύο προηγούμενα «songs» που έβαλε σε δίσκους, είχε δείξει ότι μπορούσε να είναι εξίσου ποιητικός με τον Ντύλαν, αλλά πολύ πιο ευαίσθητος και πολύ πιο διαχειριστικός με τα ανθρώπινα συναισθήματα.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Τα κομμάτια του δεν ήταν απλά «μελοποιημένη ποίηση» για κάτι. Το Famous Blue Raincoat είναι κάτι ένα τραγούδι συζύγου που γράφει στον εραστή της γυναίκας του και το Joan of Arc είναι οι τελευταίες σκέψης της Ιωάννας στην πυρά, όπου καθομολογεί ότι βαρέθηκε τον πόλεμο.

 Οι μεγάλες στιγμές του Κοέν δεν σταματάνε στα δύο πιο γνωστά κομμάτια του δίσκου. Το Sing Another Song, Boys είναι ένα καταπληκτικό κομμάτι, όπως επίσης το Avalanche και το Diamonds in the Mine.

Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό της ατμόσφαιρας του δίσκου, οφείλεται στον Μπομπ Τζόνστον, ο οποίος παίζει και πιάνο. Ο Τζόνστον είχε ήδη σημαντική καριέρα με τον Ντύλαν και τους Simon and Garfunkel, τον Τζόνι Κας, καθώς και τους Byrds. Επίσης, ανάμεσα στους μουσικούς που πλαισίωσαν τον Κοέν στον δίσκο, ήταν και ο Τσάρλι Ντάνιελς. Ναι, αυτός με το καουμπόικο καπέλο…