Η κόκκινη δεξιά χειρ

Στις 18 Απριλίου 1994, 28 ολόκληρα χρόνια πριν δηλαδή, κυκλοφόρησε ίσως το καλύτερό του άλμπουμ ο Νικ Κέιβ με τους Bad Seeds: Let love in.

Η δεκαετία των ‘90s υπήρξε μια εποχή ωρίμανσης και ρομαντισμού (ε;), χωρίς όμως να προδοθούν ποτέ τα ‘80s και η οργίλη μελωδικότητα (τι πράμα;) του ημιπανκ παρελθόντος.

Το let Love In όμως ήταν μια άλλη φάση. Ήταν 4 χρόνια μετά τον «Καλό γιο» και 2 μετά το «Όνειρο του Χένρι» και γενικώς, οι Χάρβι, Μπλίξα, Γουάιλντερ και λοιποί, ήταν σε δαιμονισμένη φόρμα.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Δέκα κομμάτια, εκ των οποίων τρία μπορούν να σταθούν από μόνα τους, σε ένα αέναο loop για ταξίδι 4 ωρών (σας έχει συμβεί και σε σας;):

Το πρώτο, είναι το πρώτο και το τελευταίο: Do you Love Me?, ένα εξάλεπτο εξόδιο με την πιο κομβική και ανελέητη ερώτηση του ανθρώπινου είδους.

Το δεύτερο, είναι το Loverman, εξίσου οπερετικό, το οποίο ο Κέιβ το θεωρούσε «μπανάλ» τω καιρώ εκείνω.

Το τρίτο, είναι το Red Right Hand: Το αριστούργημα που συνέθεσαν οι Seeds έχει τον τίτλο από τον «Χαμένο Παράδεισο» του Μίλτον και αναφέρεται στη δεξιά εκδικητική χείρα. Του θεού.

Δεν ήταν μόνο οι Seeds όμως που έδωσαν την αίγλη στο Let Love In (που και το ομώνυμο, καλό είναι), αλλά και όλο το παρεάκι: ο τότε «εξωτερικός συνεργάτης» Γουόρεν Έλις, αλλά και ο Ρόουλαντ Σ. Χάουαρντ είναι μεταξύ των συντελεστών του δίσκου.