Brothers and Sisters: Η οικογένεια των Allman brothers

To 1973 οι Allman Brothers Band δεν ήταν πια μια «καινούργια μπάντα». Αντίθετα μάλιστα, ήταν ένα συγκρότημα που είχε χάσει το πρόσωπο αναφοράς, τον Ντουέιν Όλμαν, ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που πάτησαν πόδι στον πλανήτη. Αμέσως μετά, έχασε και τον μπασίστα του, με παρόμοιο τρόπο, σε τροχαίο, σχεδόν στο ίδιο σημείο όπου σκοτώθηκε ο Όλμαν.

Με τον Τσακ Λιβέλ στο πιάνο και τον Λαμάρ Γουίλιαμς νέα μέλη, ο Γκρεγκ Όλμαν και οι Ντίκι Μπετς, Μπουτς Τρακς, Τζέιμο Τζόχανσον και Λαμάρ Γουίλιαμς, δηλαδή η «οικογένεια» των Allman brothers, προχώρησαν στην κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ «αποσύνδεσης» από τη συναισθηματική φόρτιση των προηγούμενων ετών, αλλά και από την ακολουθία που άνοιξε το (τρομερό) At Filmore East με «όχι κανονικά» άλμπουμ.

Ο Ντίκι Μπετς πήρε τα ηνία της μπάντας, δημιουργικά τουλάχιστον και έβαλε τη σφραγίδα του στον δίσκο, ο οποίος περιείχε μερικά από τα κορυφαία uptempo κομμάτια του «νότιου ροκ»: Jessica και Ramblin’ Man ήταν τα δύο βασικά που εκτόξευσαν την εμπορική υπόσταση της μπάντας, αλλάζοντας οριστικά τη μοίρα της και οδηγώντας την σε μεγάλα στάδια, μαζί με τους Zeppelin, αλλά και σε μια παραισθησιογόνα περιδίνηση που κράτησε καιρό. Ο Μπετς, ήταν ο πρώτος που έδειξε ότι η «οικογένεια» είχε πρόβλημα, λίγο πριν διαλυθεί για πρώτη φορά, αλλά και οι άλλοι δεν πήγαιναν πίσω. Από την κοινοβιακή ζωή και το χαλαρό στυλάκι, πέρασαν στις κόντρες και τους πλακωμούς.

Επειδή όμως η οικογένεια των Allman Brothers προσομοίαζε πάντα με επικό μυθιστόρημα του αμερικάνικου νότου, η ιστορία συνεχίστηκε μέχρι πριν από μια πενταετία περίπου, με τα παιδιά να παίρνουν τη θέση των πατεράδων. Το 2017 πέθανε ο Μπουτς Τρακς και τον ακολούθησε λίγους μήνες μετά ο Γκρεγκ Όλμαν. Είχαν προλάβει όμως να παίξουν ένα αποχαιρετιστήριο live στο Beacon Theater το 2014, που έμοιαζε λίγο με τα τελευταία λεπτά του «Όσα παίρνει ο άνεμος»…

To Brothers and Sisters που κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου του 1973 ήταν το σημαδιακότερο, όχι όμως το καλύτερο άλμπουμ τους. Σήμερα, 46 χρόνια αργότερα, είναι ένα σημείο αναφοράς της δυτικής μουσικής.