«Υφαίνοντας την Ευρώπη…» στο Μέκειο Οικοτροφείο

Από τις 11 έως τις 14 Οκτωβρίου, τα Γιάννενα θα φιλοξενήσουν την 1^η Μπιενάλε Δυτικών Βαλκανίων με σύνθημα «Η παράδοση εκ νέου», που γίνεται με πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Ιστορίας της Τέχνης της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και για την υλοποίηση της οποίας συμπράττουν πολλοί φορείς. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι αρκετά μεγάλο και πολύπλευρο ενώ πολλά πράγματα θα συμβαίνουν παράλληλα, σε αρκετές περιπτώσεις, παράλληλο.

Μια πρώτη γνωριμία με το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα θα γίνει νωρίτερα από τις 11 Οκτωβρίου.

Στις 5 Οκτωβρίου, στο Μέκειο Οικοτροφείο θα ανοίξει τις «πόρτες» της η έκθεση «Υφαίνοντας την Ευρώπη, Yφαίνοντας τα Βαλκάνια», η οποία θα διαρκέσει 15 ημέρες.

Η έκθεση, την οποία έχει επιμεληθεί η Έφη Κυπριανίδου, στοχεύει στην κριτική εξέταση της ιστορίας και της σημειωτικής της υφαντικής. Η υφαντική προσεγγίζεται τόσο ως μια πρακτική άρρηκτα δεμένη με την ιστορία της Ηπείρου και των Βαλκανίων, αλλά και ως ένα μεταφορικό σχήμα που περιγράφει την αδιάκοπη προσπάθεια για την οικοδόμηση της αποκαλούμενης  ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, τo εγχείρημα καταπιάνεται παράλληλα με την οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας, η οποία μεταβάλλεται συνεχώς, χωρίς να αναφέρεται σε μια αδιαμφισβήτητη και συνεχή ιστορική πραγματικότητα. Η μεταφορική έκφραση «Υφαίνοντας την Ευρώπη» θέτει το ζήτημα της συγκρότησης της ευρωπαϊκής ταυτότητας και την ανάγκη να εξεταστούν τα εννοιολογικά, πολιτικά και κοινωνικά νήματα που εξυφαίνουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Έργα τέχνης και καλλιτέχνες που συμμετέχουν: 

1. Azra Akšamija

Palimpsest of ’89, 2017

 H Azra Akšamija είναι εικαστικός και ιστορικός της αρχιτεκτονικής, διευθύντρια του MIT Future Heritage Lab και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο MIT Art, Culture and Technology Program. Η Akšamija διερευνά τις πολιτικές της ταυτότητας και της πολιτισμικής μνήμης έχοντας ως κλίμακα το ανθρώπινο σώμα (ρουχισμός και τεχνολογίες ένδυσης), το αστικό τοπίο (θρησκευτική αρχιτεκτονική και πολιτισμικοί θεσμοί), στο πλαίσιο της ιστορίας και της παγκοσμιοποίησης.. Το 2013 της απονεμήθηκε το μεγάλο βραβείο Aga Khan Award για την αρχιτεκτονική για τον σχεδιασμό του χώρου προσευχής στο Ισλαμικό Κοιμητήριο Altach στην Αυστρία.

2. Κλίτσα Αντωνίου

Parallelotopias: Horizon Line, 2012

H Κλίτσα Αντωνίου γεννήθηκε στην Κύπρο και σπούδασε στο Wimbledon School of Art, Saint Martin’s School of Arts (M.F.A.), Pratt Institute (M.F.A.) και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (D.A.). Το 2014 ολοκλήρωσε το διδακτορικό δίπλωμα της στην Ιστορία και Θεωρία της Τέχνης στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου στο οποίο και διδάσκει. Έχει κέρδισε μια σειρά από βραβεία και τιμητικές διακρίσεις, ενώ κατέχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 20 διεθνής ατομικές εκθέσεις. Το έργο της έχει εκτεθεί σε σημαντικά μουσεία και γκαλερί του κόσμου. Το 2018 επιλέχθηκε μέσα από διεθνή διαγωνισμό να αντιπροσωπεύσει τη Μάλτα στην Biennale Βενετίας 2019.

3. Γιούλα Χατζηγεωργίου

Gun-Aid, 2014

Η Γιούλα Χατζηγεωργίου γεννήθηκε στην Πάφο και αποφοίτησε από τη Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου πλέον ζει και εργάζεται. Έχει σημαντική διεθνή παρουσία, καθώς έχει λάβει μέρος σε συνολικά πέντε Μπιενάλε αλλά και σε εκθέσεις.

4. OPA

I WILL NOT MAKE ANY MORE POLITICAL ART, 2014

 video 

Η OPA (Obsessive Possessive Aggression) είναι η Συνέργεια μιας κίνησης που συντάχθηκε το 2001 από τους εικαστικούς καλλιτέχνες Slobodanka Stevceska και Denis Saraginovski. Και οι δύο ζουν και εργάζονται στα Σκόπια και σπουδάζουν στη Σχολή Καλών Τεχνών των Σκοπίων. Έχει εκθέσεις σε σημαντικούς πολιτιστικούς χώρους αλλά και σε μπιενάλε. Η OPA έχει πάρει βραβεία DragisaNanevski και Νέων Εικαστικών Καλλιτεχνών DENES (2004).

5. Ανδρέας Σάββα

Νέφη, (2018)

Ο Ανδρέας Σάββα γεννήθηκε στην Κερύνεια της Κύπρου. Πρόσφυγας από την παιδική του ηλικία, η δημιουργία του καθορίζεται από τις κοινωνικές και πολιτικές του απόψεις, οι οποίες συχνά διαποτίζονται από έναν σκεπτικισμό σε σχέση με τις καπιταλιστικές κοινωνικές αξίες. Οι επί τόπου εγκαταστάσεις ή μονάδες του, όπως τις ορίζει, κατηγοριοποιούνται από ένα διαφορετικό σύνολο κυρίαρχων υλικών. Πρόσφατα, ο Σάββα κατασκεύασε ένα σώμα ζωγραφικής με εξαιρετικά απαλές επιφάνειες σε απάντηση των τεραστίων αλλά και στείρων πληροφοριών που προέρχονται από τη διάχυτη χρήση της επίπεδης οθόνης του διαδικτύου. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία και γκαλερί σε διάφορες χώρες.

6.  Χρίστος Αβραάμ

A map of Truth and Beliefs (2017)

Ο Χρίστος Αβραάμ αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το εργαστήρι του Γιάννη Ψυχοπαίδη. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (με υποτροφία) από την ίδια σχολή. Το έργο του καλλιτέχνη έχει παρουσιαστεί ως τώρα σε ομαδικές εκθέσεις σε Κύπρο, Ελλάδα, Γερμανία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ρωσία. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Εικαστικού Βιβλίου 2012 για τον «Στον Άγνωστο Εραστή». Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Plyos της Ρωσίας, στη Saatchi Gallery και σε ιδιωτικές συλλογές στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Έργο του έχει καταχωρηθεί στον κατάλογο για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

7. Κυριάκος Κουσουλίδης

Consolation, 2017

O Κυριάκος Κουσουλίδης είναι εικαστικός, με σπουδές στη φιλοσοφία και την πληροφορική. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το εργαστήρι του Γιάννη Ψυχοπαίδη, και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Goldsmiths University of London στο Creative Computation. H δουλειά του έχει παρουσιαστεί μεταξύ άλλων στο V&A Museum, στην Tinshed Gallery του Λονδίνου, στο Betthanien στο Βερολίνο, στο Athens ConcertHall, στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα Πάφος 2017. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

8. Νίκος Γυφτάκης

Ο Νίκος Γυφτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981, όπου πλέον ζει και εργάζεται. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Konstfack στη Στοκχόλμη, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Στο αρχείο του έχει τέσσερις ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων, στην Art Athina, στο Bethanien Projektraum στο Βερολίνο, στην Europahuset και στη γκαλερί Saatchi. Είναι μέλος της ομαδικής συλλογής «Compassion». Έχει επίσης δημιουργήσει σκηνικά και πίνακες ζωγραφικής για αρκετές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. 

* Στην κεντρική φωτογραφία έργο του Νίκου Γυφτάκη