Ώρα αφύπνισης

Ο Θανάσης Οικονόμου, πρώην βουλευτής, νυν μέλος της ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ  ΠΣ, γράφει για τα δύο χρόνια της κυβέρνησης ΝΔ στην εξουσία                                                                                            

O συνασπισμός εξουσίας του Κυρ. Μητσοτάκη, δεν προσπαθεί να διχάσει τελευταία με τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους.  Όπως όλα τα καθεστώτα  επιδιώκει από την πρώτη στιγμή, να κατασκευάζει ΄εσωτερικούς εχθρούς΄.  Το αποτύπωμα της διακυβέρνησης του, δυο χρόνια μετά είναι διακριτό και δυστυχώς μοιάζει πολύ του Όρμπαν  της Ουγγαρίας και του Κατσίνσκι της Πολωνίας.    

 Δεν κατάλαβε  τίποτα από τις ανατροπές που έφερε η πανδημία στις δυτικές δημοκρατίες, ούτε τον άγγιξαν οι αλλαγές που έφερε ο Μπάιντεν: αύξηση κατώτατου μισθού, φορολόγηση πολυεθνικών και μεγάλου πλούτου, στήριξη με ρευστό των αδύναμων, επιστροφή του κράτους πρόνοιας..

Στα λόγια , όπως όλα τα καθεστώτα σέβονται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα όλων των κοινωνικών ομάδων, αλλά στην πράξη αυτά καταπατώνται ή υπονομεύονται, με την μη νομοθετική τους κατοχύρωση ή με συμπεριφορές αυταρχικές και κατασταλτικές, ειδικά στην ΄ψηφιακή΄ εποχή, που εξαρτιόμαστε από μορφές επικοινωνίας ή μοίρασμα πληροφορίας και γνώσεων που ούτε μπορούμε να ελέγξουμε, ούτε κατανοούμε επαρκώς.

Δεν θα αναφερθώ εδώ σε  φαινόμενα αλαζονείας, ποδηγέτησης της πληροφορίας, αστυνομικής βίας, κατάχρησης του φόβου της πανδημίας, οριακής  συμπεριφοράς , που πλήγωσαν την εμπιστοσύνη των πολίτων προς τους θεσμούς της δημοκρατίας. Όλες συνειδητές στάσεις,  που θέλουν να επαναπροσδιορίσουν τον αστισμό και να αποενοχοποιήσουν την ηθική του, καθιστώντας τη κυρίαρχη.                                                         Ούτε στα μεγάλα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, του μεταναστευτικού, ή της ψευδεπίγραφης περιβαλλοντικής τους ευαισθησίας…    

 Θα αναφερθώ μόνο στην οικονομική, καθημερινή μας πραγματικότητα. 

Για ένα διάστημα μέσα στην πανδημία , ο χρόνος πάγωσε  και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να εφαρμόσει μια επιδοματική πολιτική αλλά πλέον η κοινωνία προσγειώνεται σε μια ζοφερή και αυταρχική πραγματικότητα που εν τω μεταξύ το καθεστώς φρόντιζε να διαμορφώνει όλο αυτό το διάστημα, των λοκντάουν, με κύριο γνώρισμα ένα παρωχημένο θατσερικό νεοφιλελευθερισμό.

Τρία νομοθετήματα δίνουν το οικονομικό στίγμα που επιδιώκει  η κυβέρνηση και ταυτόχρονα θέτουν τα θεμέλια μιας νέας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Τα εργασιακό, το ασφαλιστικό και το πτωχευτικό.

 Σε συνδυασμό με τον τρόπο που εξήγγειλαν ότι θα διοχετευτούν τα χρήματα του ταμείου Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης και την άλλη μια χρονιά αυταπάτης του τουρισμού, ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδών δεν είναι προ των πυλών, είναι ήδη παρών.

-Εργασιακά: μείωση μισθών , αύξηση χρόνου εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες, απροστάτευτος εργαζόμενος…κινεζοποίηση της αγοράς εργασίας. Η περεταίρω ελαστικοποίηση της εργασίας δεν έφερε ούτε και στην προηγούμενη κρίση τα αναμενόμενα, νέες επενδύσεις- περισσότερες δουλειές ή φθηνότερα προϊόντα. Αύξησε μόνο τα κέρδη κάποιων εταιρειών.                                                                                         

Μεγάλος αριθμός νέων θα συνεχίσει να αναζητεί καλύτερη τύχη στο εξωτερικό, και περισσότερο εκείνοι που έχουν καλύτερη γνώση και κατάρτιση.                                                

 Η λύση της αυτοαπασχόλησης ή μικρο- εταιρειών και συνεργασιών που μέχρι τώρα κάλυπτε ένα μεγάλο κομμάτι κυρίως νεοεισερχόμενων σε δουλειές , γίνεται ακόμη περισσότερο ισχνή.

-Ασφαλιστικό: Εδώ το ρίχνουνε στο τζόγο και στις προβλέψεις πως οι αποδόσεις του κεφαλαιοποιητικού συστήματος θα είναι θετικές στο μέλλον…όπως και η ανάπτυξη εδώ και χρόνια, που στα καλύτερα της στηρίχτηκε στο real estate  και στον τουρισμό...  Επειδή με εγγυήσεις και διαχείριση του δημοσίου ζήσαμε την εξαφάνιση των αποθεματικών στο ΝΑΤ, στο ΤΕΒΕ, τη ληστρική επίθεση με  τα δομημένα ομόλογα και το PSI…μπορούμε να φανταστούμε το μέλλον.

-Πτωχευτικό: Άρση προστασίας της α΄ κατοικίας , μαζικές πτωχεύσεις, εκποίηση ακόμη και περιουσίας φυσικών προσώπων. Ότι δεν έκανε η τρόικα, να παίρνει το σπίτι σου για λίγα ευρώ, το κάνει ο Μητσοτάκης.        Αντί για  προστασίας της α’ κατοικίας , ρύθμιση και διαγραφή μέρους του πανδημικού χρέους, νομοθετούν μεγαλύτερη αναδιάρθρωση της οικονομίας προς όφελος των τραπεζών.

-Ταμείο Ανάκαμψης: Επενδύθηκαν μεγάλες ελπίδες αλλά τελικά για λίγους  συγκεκριμένους  μεγάλους ομίλου. Όπως το διαχειρίζεται η Κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι.  Το 90% των επιχειρήσεων της χώρας αποκλείεται. Αυτοί οι επιχειρηματίες δεν μπορούν να περάσουν πλέον, ούτε έξω από την τράπεζα, όχι να δανειστούν, που επιβάλλει το πρόγραμμα Ελλάδα 2.0

Ταυτόχρονα αδυνατίζουν περαιτέρω το κοινωνικό κράτος, όχι μόνο ως οικονομική παροχή προς φίλους και χορηγούς τους ιδιώτες , αλλά κι ως ενίσχυση της ιδεολογικό- ηθικής  μάχης, ενταγμένο στην προώθηση την νεοσυντηρητικής ατζέντας.

-Παιδεία: Ας ξεπεράσω ότι τα σχολεία ήταν κυρίως  κλειστά τα τελευταία δυο χρόνια και βολευτήκαν με την τηλεκπαίδευση. Θα δούμε στο μέλλον πως  θα το εκμεταλλευτούν αυτό. Η απόφαση για δήθεν βάση στους εισαχθέντες στα ΑΕΙ, και ταυτόχρονα ίδια δικαιώματα και αναγνώριση ως ισότιμα τα ιδιωτικά ΙΕΚ, σημαίνει απλά, 25-30 χιλιάδες πιθανούς πελάτες στους κολλητούς ιδιώτες και αν δεν έχουν τη δυνατότητα οι γονείς, κατευθείαν στο κοινωνικό πάτο ή ακόμη παραπέρα στο περιθώριο.  Η εκπαίδευση δεν μπορεί να εναπόκειται στο πορτοφόλι των γονέων. Είναι ταξική απόφαση με ορατά αντικοινωνικά αποτελέσματα.

-Υγεία: Δυστυχώς δεν μάθανε τίποτα από την πανδημία. Θέλουν να κλείσουν νοσοκομεία, επαναφέρουν τα ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποιούν το ΕΣΥ μέσα από την παραχώρηση βασικών υπηρεσιών σε ιδιώτες.                                  Αλλά να μην ξεχνάμε και την τραγική αποτυχία στην διαχείριση της πανδημίας, απότοκος  των κυνικών και μακάβριων ιδεοληψιών τους. Δώδεκα χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, πολλοί θα μπορούσαν ίσως να σωθούν. Να θυμίσω τους άσχετους των ιδιωτικών τηλεφωνικών κέντρων του ΕΟΔΥ με τις επικίνδυνες συχνά οδηγίες; Τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που πέρυσι το καλοκαίρι, δήλωνε πως οι ΜΕΘ είναι σπατάλη; Τους επόμενους μήνες πέθαναν χιλιάδες εκτός ΜΕΘ, γιατί δεν επαρκούσαν και πολλοί μέσα σε άθλιες συνθήκες. Η θνητότητα στις ελληνικές ΜΕΘ έφτασε το 70% (Τσιόδρας),  όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι στα μισά. Σε μερικά δε νοσοκομεία  έφτασε  το 100%...  

 Συμπερασματικά  όπως κι αν το ονοματίζουν, με όποια προπαγάνδα και  ιδεολογικό-ηθική κάλυψη,  στόχος ήταν εξαρχής , η διατήρηση και παγίωση των ανισοτήτων, η υπεράσπιση των λίγων και ισχυρών. Προσαρμοστήκαν ( και βολευτήκαν) με την πανδημία.  Προκύπτουν βέβαια  ένα σωρό ερωτήματα που αφορούν  την κοινωνία και τις προοδευτικές αντιπολιτεύσεις. Κυρίως πως αντιδρούν;

Η πλειοψηφία της κοινωνίας, βρίσκεται σε μια κατάσταση, μετέωρη, τρομερής επισφάλειας, αμφισβητεί τις κυβερνητικές επιλογές αλλά είναι  υποτονική. Έχει σαφώς κουραστεί από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και τείνει να υιοθετήσει στάση μακαριότητας.  Η καταστροφή που βλέπει ότι έρχεται δεν δημιουργεί τα ανακλαστικά που δημιουργούσαν αντίστοιχα κοινωνικά δεινά στον 20^ο αιώνα. Τότε η καταστροφή ήταν εμψυχωτική και αίτιο ενότητας και αντίστασης. Σήμερα ποιο πολύ μοιάζει με παράδοση. Έχουμε τεράστια κρίση εμπιστοσύνης, η δημοκρατία είναι σε βαθύ τέλμα, οι πολίτες σηκώνουν τα χέρια ψηλά από απελπισία. Αντιμέτωποι με το φόβο μας μουδιάζουμε, τείνουμε στην αποχαύνωση.

Κι εδώ έρχεται η ευθύνη της προοδευτικής  αντιπολίτευσης  αρκεί να ξέρει ποια είναι και τι θέλει.  Η ιστορία δε βάζει όπισθεν. Δε γυρίζει στον 20^ο αιώνα, ούτε στις μεθόδους και τα εργαλεία του τότε. Συνήθως τα πράγματα είναι όπως φαίνονται, όταν φτάνουμε σε αδιέξοδο, έχουμε πραγματική ανάγκη αλλαγής. Ξεκόβουμε από ότι μας μιζεριάζει. Χρειαζόμαστε ένα νέο πλαίσιο αναφοράς. Η χώρα έχει ανάγκη μια νέα προοδευτική πολιτική που να εκφράζει την κοινωνική πλειοψηφία. Κατατέθηκε από το Σύριζα- Προοδευτική Συμμαχία ένα συνεκτικό πλαίσιο θέσεων, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα υπερ των πολλών, των αδύναμων των μη προνομιούχων, ελάτε να το συζητήσουμε.                                                                                                     

Είναι  ώρα  αφύπνισης κι όχι  μακαριότητας.

Θανάσης Οικονόμου

Ελ. Επαγγελματίας                                                                                                                                                 

πρ. βουλευτής Ιωαννίνων                                                                                                                   

ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία