Στην αυλή του βασιλιά Φριπ

Οι King Crimson λιγότερο παλιότερα και περισσότερο τώρα, είναι το μουσικό φέουδο του Ρόμπερτ Φριπ, ενός από τους πιο προικισμένους κιθαρίστες και συνθέτες της σύγχρονης μουσικής. Επίσης, συγκαταλέγεται και στον κατάλογο των πιο «στριμμένων» Άγγλων του ροκ εν ρολ…

Πριν από 50 χρόνια και δύο μέρες, η μπάντα ηχογράφησε ένα δίσκο-σταθμό για τη μουσική. Το In the Court of the Crimson King (An Observation by King Crimson), ήταν το δεύτερο άλμπουμ τους, αλλά το πρώτο ουσιαστικά από τη στιγμή που η μπάντα ξεκίνησε να παίζει ζωντανά, στη σκηνή.

Βέβαια, μια μπάντα που ξεκινάει τα live της όχι από κάποιο υγρό υπόγειο, αλλά στη δεύτερη μόλις εμφάνισή της ανοίγει για τους Rolling Stones στο Hyde Park, ενώπιον μισού εκατομμυρίου ανθρώπων, δεν μπορεί να μοιράζεται την ίδια μοίρα με το γενικό πληθυσμό…

Έτσι και αλλιώς, η τετράδα που τους αποτελούσε τότε, ήταν ένας και ένας. Πλην του Φριπ, συμμετείχαν οι παλιοί γνωστοί του όπως ο πολυοργανίστας Ιαν μακ Ντόναλντ, (που αργότερα έπαιξε και στους Foreigner), ο ντράμερ Μάικλ Γκάιλς και ο Γκρεγκ Λέικ, ο μετέπειτα L στους ELP, οποίος ήταν και ο βασικός τραγουδιστής. Μαζί τους, μέλος της μπάντας, ήταν και ο στιχουργός Πιτ Σάινφελντ, ο οποίος ήταν και συνιδριτής του γκρουπ.

Το άλμπουμ είχε την… ατυχία, να γίνει ευρέως γνωστό από το Epitaph. Το πασίγνωστο κομμάτι ήταν αυτό που βοήθησε πολύ στο να γίνει χρυσός ο δίσκος και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. 

Ωστόσο, η ολιστική διάσταση του άλμπουμ που είναι μνημείο του progressive ήχου, ήταν στο 21st Century Schizoid Man και στο δωδεκάλεπτο Moonchild. Συνολικά ο δίσκος είχε 44 λεπτά διάρκεια και μόλις πέντε κομμάτια. Άλλο ένα σήμα κατατεθέν των King Crimson…