Pet Sounds: Πώς ακούγεται η τελειότητα

Το 1966 οι Beach Boys είχαν ήδη κυκλοφορήσει 10 άλμπουμ. Ήταν όμως βασικά μια surf μπάντα: Surfin’ USA, Καλιφόρνια, sun state, πουκάμισα λαχούρι και τέτοια.

Το Pet Sounds όμως που κυκλοφόρησε στις 16 Μαΐου του 1966, δεν ψώνιζε καν από το ίδιο μίνι μάρκετ με τα προηγούμενα άλμπουμ. Όχι ότι ήταν άγνωστοι, κάθε άλλο. Αλλά παραμένανε ένα μουσικό πρότζεκτ της οικογένειας Γουίλσον, που ο Μπράιαν καθοδηγούσε και… ο πατέρας του ήταν μάνατζερ, τουλάχιστον στην αρχή.

Το Pet Sounds ήταν κάτι άλλο. Ήταν βασικά η επιρροή ενός νέου δημιουργικού κύματος της εποχής στο συγκεκριμένο, ποπ μουσικό είδος. Το κύμα αυτό θα επιδρούσε οριζόντια σχεδόν στη μουσική, προκαλώντας όχι μόνο σταδιακές μεταστροφές όπως π.χ. των Stones και των Beatles σε άλμπουμ όπως το Let it Bleed του ’69 και το Sgt Pepper’s που κυκλοφόρησε ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, αντίστοιχα, αλλά και μια τομή που ονομάστηκε γενικά (και χωρίς μεγάλη ακρίβεια), «ψυχεδέλεια».

Το άλμπουμ όμως ήταν ουσιαστικά η ενηλικίωση του ροκ εν ρολ και η έξοδος από μια ξέφρενη εφηβεία. Το Pet Sounds είναι ένα από τα πέντε κορυφαία μουσικά έργα του συγκεκριμένου μουσικού είδους, που κατάφερε να συνδυάσει τη θεματική ενότητα με μια σειρά, μέχρι τότε φαινομενικά ασύμβατα μουσικά είδη.

Ο Γουίλσον και οι λοιποί έπαιξαν με… κάθε μέσο: Από θερεμίνες μέχρι κουτάκια κόκα κόλα και καταπιάστηκαν με θέματα που «έκαιγαν» μέχρι τότε, όπως τα ψυχότροπα και τα προσωπικά ψυχολογικά ζητήματα. Από τα τρομερά της υπόθεσης, ήταν ότι στα μόλις 35 λεπτά του δίσκου δεν χώρεσε αρχικά το Good Vibrations, ένα από τα σήματα κατατεθέντα της μπάντας, που κυκλοφόρησε ως σινγκλ και σάρωσε.

Πέρα όμως από το τεράστιο ειδικό και καλλιτεχνικό του βάρος, το Pet Sounds ήταν και άτυχο. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, οι Beatles κυκλοφόρησαν το Sgt Pepper’s που έπεσε σαν μονόλιθος επάνω στις ευαισθησίες του κοινού και κάλυψε ένα χώρο που οι Beach Boys, ίσως και να τον δικαιούνταν τελικά. Αλλά και πάλι…