ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Οκτώ βιβλία για το καλοκαίρι (και όλες τις εποχές)

Εικόνα του άρθρου Οκτώ βιβλία για το καλοκαίρι (και όλες τις εποχές)
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 28/07/2019, 22:00
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Τύπος Ιωαννίνων και το βιβλιοπωλείο «Αναγνώστης» στην οδό Πυρσινέλλα 11, επιλέγουν οκτώ τίτλους βιβλίων που μπορούν να κρατήσουν συντροφιά το καλοκαίρι, χωρίς να θεωρούνται σώνει και καλά «καλοκαιρινά». Ιδού:


Τανγκί Βιέλ-Άρθρο 353 του ποινικού κώδικα (Πόλις)

Σε μια μελαγχολική πόλη στις ακτές της Βρετάνης, ο Μαρσιάλ Κερμέρ συλλαμβάνεται για τη δολοφονία του κτηματομεσίτη Αντουάν Λαζενέκ. Ενώπιον του ανακριτή, ο Κερμέρ πιάνει το νήμα από την αρχή, για να εξηγήσει πώς έφτασε ώς εκεί: μιλά για το διαζύγιό του, την ατίθαση συμπεριφορά του γιου του, την απόλυση από τη δουλειά του και, κυρίως, τα μεγαλεπήβολα σχέδια του μεσίτη για την ανέγερση ενός συγκροτήματος πολυτελών κατοικιών στην ακτή. Ο Κερμέρ μπαίνει στον πειρασμό να επενδύσει το σύνολο του ποσού της αποζημίωσης για την απόλυσή του σε ένα όμορφο διαμέρισμα με θέα στη θάλασσα. Αλλά το συγκρότημα κατοικιών θα παραμείνει στα σχέδια... και ο μεγάλος εργολάβος θα αποδειχτεί ένας κοινός απατεώνας.


Γιόζεφ Ροτ-Τα χρόνια των ξενοδοχείων (Άγρα)

Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 ο Γιόζεφ Ροτ ταξίδεψε πολύ σε μια Ευρώπη σε κρίση, στην Ευρώπη, περιπλανώμενος από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και γράφοντας για τα μέρη από τα οποία περνούσε. Οξυδερκή, νοσταλγικά, γεμάτα περιέργεια και βαθιά παρατηρητικά -συγκεντρωμένα εδώ για πρώτη φορά από τον Άγγλο μεταφραστή του έργου του Ροτ Michael Hofmann- τα άρθρα του ζωγραφίζουν την εικόνα μιας ηπείρου που σπαράζεται από την αδήριτη βία της αλλαγής, γαντζωμένης ταυτόχρονα στην παράδοση.

Άννα Μπερνς-Ο γαλατάς (Gutenberg-Δαρδανός)

Μια ιστορία πολιτικής βίας και άγριας ενηλικίωσης σε μία κοινωνία όπου το κουτσομπολιό είναι καθημερινή πρακτική. Μια ιστορία που "δονείται με τις αγωνίες της εποχής μας", όπου «η λάθος πίστη ή ακόμα κι ένα ηλιοβασίλεμα μπορούν να αποδειχθούν κάτι ανατρεπτικό» (The Washington Post), από τη γεννημένη το 1962 στο Μπέλφαστ Άννα Μπερνς.


Θόδωρος Φέστας-Ιστορίες με φίδια (Άγρα)

Πρώην «καμάκια» που σώζουν πρόσφυγες, κλοσάρ της δεκαετίας του ’60 που σχετίζονται με έναν ασιατικό βόα, μετεξεταστέοι του έρωτα, πτυχιούχοι δίχως μέλλον, ένας καζαντζιδικός λαχειοπώλης του ’70 και δυο μπέιμπυ μπούμερ της γενιάς του ν. 815 αμήχανοι μπροστά στα ερωτήματα του σήμερα. Μαζί με παραφυσικά φαινόμενα, μνήμες Κατοχής, μοιραίους χαρτοπαίκτες, νεαρούς λούζερ και μια ασυνήθιστη Ρωσσίδα μπάμπουσκα.


Εντουάρ Λουί-Ιστορία της βίας (Αντίποδες)

Ο Εντουάρ, που βρίσκεται μόνος του την ημέρα των Χριστουγέννων, φέρνει στο σπίτι του στο Παρίσι έναν τριαντάχρονο άντρα, ονόματι Ρεντά, αλγερινής καταγωγής. Επί αρκετές ώρες συζητούν, κάνουν έρωτα και κοιμούνται. Το επόμενο πρωί ο Ρεντά ξεσπά, απειλεί τον Εντουάρ με ένα πιστόλι, τον βιάζει και φεύγει. Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής, που μας διηγείται την ιστορία εκ των υστέρων, με ένα εκπληκτικό προφορικό ύφος, είναι ο ίδιος με το πρώτο μυθιστόρημα του Λουί, που υπήρξε εξαιρετικά επιτυχημένο και στην Ελλάδα.


Ντέιβιντ Λιντς, Κριστίν μακ Κένα-Χώρος ονείρων (Ροπή)

Οι λυρικές, αφιλτράριστες προσωπικές σκέψεις του Λιντς συνυφαίνονται με τις βιογραφικές ενότητες που έγραψε η στενή συνεργάτης του, Κριστίν ΜακΚένα, οι οποίες βασίζονται σε περισσότερες από εκατό εντυπωσιακά ειλικρινείς νέες συνεντεύξεις που της παραχώρησαν πρώην σύζυγοι, μέλη της οικογένειας, ηθοποιοί, ατζέντηδες, μουσικοί και συνεργάτες του Λιντς, καθένας εκ των οποίων έχει τη δική του άποψη για όσα συνέβησαν.


Σέργουντ Άντερσον-Θάνατος στο δάσος (Έρμα)

Ο Σέργουντ Άντερσον υπήρξε μια κορυφαία μορφή της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Με το έργο του εναντιώθηκε στην ιδέα του αμερικανικού ονείρου στα σπάργανά της, καταγγέλλοντας μέσα από τους χαρακτήρες της λογοτεχνίας του τη θανατερή αποξένωση, την απελπιστική μοναξιά των ανθρώπων και τον εκφυλισμό των διαπροσωπικών σχέσεων. Επηρέασε ένα πλήθος ομότεχνών του, όπως ο Ουίλιαμ Φώκνερ, ο Χένρυ Μίλλερ, ο Ρέυμον Κάρβερ και πολλούς άλλους.


Αλέξανδρος Νεχαμάς-Περί φιλίας (Μεταίχμιο)

Ο Νεχαµάς γνωρίζει ότι η φιλία είναι µυστήριο πράγµα. Αποµαγεύοντάς την λίγο κατόρθωσε να γράψει µε διαίσθηση και οξυδέρκεια ένα ρηξικέλευθο και βαθιά ανθρώπινο έργο γι’ αυτήν. Αν αυτό έχει αντίστοιχη διάρκεια στον χρόνο µε εκείνο του Αριστοτέλη, µένει να φανεί, όµως η ανάγνωσή του µπορεί να µας βοηθήσει να σταθούµε καλύτερα στο πλάι των φίλων µας και ενδεχοµένως να κάνουµε µερικούς νέους.

ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back