Οι Cure, ο Μόμπι Ντικ και οι Άραβες

Μέχρι το 1980, το πανκ ήταν δημοφιλές και μόδα (Sex Pistols), πολιτικοποιημένο και σοβαρό μουσικά (The Clash), παιχνιδιάρικο και γρήγορο (Ramones) και ενίοτε, πρωτόγονο (όπως πρέπει να είναι).

Όταν συμπληρώθηκαν όλα τα «κουτάκια» των υποκατηγοριών, ξεκίνησαν οι post χαρακτηρισμοί. Post punk για παράδειγμα.

Χαρακτηρίζεις όμως του Cure έτσι; Το 1980, η μπάντα ήταν ακόμα τριμελής πιο πανκ από goth.

Το Boys Don't Cry όμως, που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 5 Φεβρουαρίου του 1980 ήταν μια γενικής φύσης αποκάλυψη. Ήταν ταυτόχρονα το πρώτο και το… δεύτερο άλμπουμ της μπάντας μαζί, καθώς το Three Imaginary Boys που ήταν το κανονικό  ντεμπούτο της, δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ.

Το Boys Don’t cry ήταν ο δίσκος που περιείχε το ομώνυμο κομμάτι, καθώς και το Killing an Arab, που παρότι είχε ηχογραφηθεί παράλληλα με το Three Imaginary Boys, δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ.

Το πρόβλημα του τραγουδιού ήταν φυσικά το… προφανές του τίτλου, που ανάγκασε το συγκρότημα και την εταιρία είτε να εφοδιάζουν με αυτοκόλλητα που προειδοποιούσαν ότι το τραγούδι δεν έχει ρατσιστικό περιεχόμενο ή και να το αποσύρουν εντελώς, ειδικά στον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου. Αργότερα, το 2005, η μπάντα άλλαξε του στίχους σε Kissing an Arab, Killing another και… Killing an Ahab, με αναφορά στον καπετάνιο του «Μόμπι Ντικ».

Σε τέσσερις περίπου μήνες, ίσως το παίξουν και στην Ελλάδα…