Ο Οκτώβριος της «μουσικής κατάρρευσης»

Στις 5 Οκτωβρίου του 1981, 13 μέρες πριν έρθει η «Αλλαγή» στην Ελλάδα, το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα κατέρρευσε, για να χτιστεί με τα κομμάτια του το καινούργιο (οκ, φτάνει με τα στομφώδη). Στις 5 Οκτωβρίου του 1981, οι Einsturzende Neubauten, που το όνομά τους σημαίνει περίπου «κατεδαφίζοντας νεόδμητα κτίρια», κυκλοφόρησαν το Kollaps, ήτοι «κατάρρευση».

Γιατί τόσες κατεδαφίσεις όμως; Τι συνέβαινε με τη μπάντα από το (δυτικό, τότε) Βερολίνο; Ποιος στο καλό ήταν  ο Μπλίξα με την περίεργη κόμμωση;

Οι EN ήταν μια πειραματική μπάντα (σήμερα είναι κάτι άλλο…) που το 1981 τάραξαν κυριολεκτικά τα μουσικά νερά, κυκλοφορώντας κάτι που δεν ήταν απλά avant garde, αλλά εντελώς καινοτόμο. Ο Μπλίξα Μπάργκελντ, που τρία χρόνια αργότερα κατέλαβε τη θέση του κιθαρίστα-κομπέρ στους bad Seeds του Νικ Κέιβ, δημιούργησε ένα μουσικό εργοστάσιο, όπου μουσική δεν έβγαινε μόνο από τα κλασικά όργανα. Κάθε μέλος της μπάντας είχε και ένα μαστορικό στο βιογραφικό του, ενώ όσοι-ες τους έχουν δει live γνωρίζουν ότι η ταμπέλα «προσοχή, εργοτάξιο» δεν είναι υπερβολική.

Το Kollaps όμως ήταν αποκάλυψη από μόνο του, όντας επηρεασμένο και από τους Pink Floyd που αγαπούσε ο Μπάργκελντ και από το γερμανικό (το kraut) ροκ, αλλά και από αντίρροπα είδη όπως το πανκ και το βιομηχανικό ροκ (το industrial, για να τα λέμε όμορφα).

Ο δίσκος είχε 24 κομμάτια συνολικά, σε όλες τις εκδοχές του (πρώτη και επανεκδόσεις) και πρακτικά, ήταν ο πρώτος «κανονικός» του γκρουπ, μετά το… πειραματικότερο Stahlmusik.

Οι αθεόφοβοι περιέλαβαν και μια διασκευή του Je t’ aime του Σερζ Γκένζμπουργκ και της Τζέιν Μπίρκιν, καθώς και άλλες απόπειρες, όπως άλλωστε ήταν όλη τους η μουσική καριέρα.

Το Kollaps δεν είναι ένα εύκολο άκουσμα. Αλλά είναι από τα πράγματα που σημάδεψαν με τον τρόπο τους τη μουσική και γι αυτό, πρέπει να το «δοκιμάσει» κανείς.