Ο Κοραής και οι Ζωσιμάδες

Ένας κεντρικός δρόμος στα Ιωάννινα, που οδηγεί στην οδό Ζωσιμάδων, έχει το όνομα του Αδαμάντιου Κοραή, ενός από τους πιο επιφανείς Έλληνες του 18^ου αιώνα.

Η χωροταξία αντικατοπτρίζει την πραγματική επαφή τους. Το 1803, όταν τυπώθηκε στο Λιβόρνο η «Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας», του Περραιβού, ο Μιχαήλ Ζωσιμάς ανέλαβε να προωθήσει το πόνημα.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Την ίδια χρονιά, ο Κοραής εκφωνεί το λόγο του «Περί της καταστάσεως του πολιτισμού της Ελλάδος» στην Εταιρεία των Ανθρωποτηρητών, την Societe des Observateurs de L' Homme, που θεωρείται η πρώτη επίσημη διακήρυξη του ελληνικού ζητήματος. Το πόνημα αναλαμβάνει να εκδώσει ο Μιχαήλ Ζωσιμάς, μαζί με τον Θ. Σπανιολάκη, επίσης έμπορο στο Λιβόρνο.

Δεν ήταν όμως η τελευταία φορά που συνεργάστηκαν.

Η Ελληνική Βιβλιοθήκη, το magnum opus του Κοραή, περιλαμβάνει έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, συγκεντρωμένα σε 17 συνολικά τόμους. Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Κούμα, «Οι Ζωσιμάδαι, ακούσαντες το κλέος του τον επαρακάλεσαν να εκδώση δια διαπάνης των όσα κρίνη αναγκαία εις το Γένος».

Μάλιστα, φαίνεται ότι οι Ζωσιμάδες… βρήκαν και τον μπελά τους, καθώς δέχθηκαν κριτική για το γεγονός ότι εξέδιδαν τα έργα ενός «μη σχολαστικού» σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, ειδικά στους «Αυτοσχέδιους Στοχασμούς».

Ωστόσο, για το διάστημα της έκδοσης της Ελληνικής Βιβλιοθήκης, ο Κοραής λάβαινε από τους Ζωσιμάδες ετήσιο μισθό 4.000 φράγκα, από το 1805, όταν ξεκίνησε να εκδίδεται η Ελληνική Βιβλιοθήκη, τα οποία έγιναν 5.000 τον δεύτερο χρόνο συνεργασίας και 3.000 από όταν πέθανε ο Μιχαήλ Ζωσιμάς (1809), μέχρι το τέλος της συνεργασίας τους, το 1814.

Πηγή:

Μπέττης, Στ. Οι Ζωσιμάδες και η συμβολή τους στη νεοελληγνική αναγέννηση-η ζωή και το έργο τους. Ζωσιμαία Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη. Ιωάννινα:2020