Ο Αρμαγεδδώνας στα… αγγλικά

Ο Νιλ Γκάιμαν είναι ίσως ο σημαντικότερος εν ζωή συγγραφέας φαντασίας (όχι, ΔΕΝ είναι ο Μάρτιν…) και ένας από τους πιο «πολυμεταφερμένους» στην τηλεόραση δημιουργούς, με πρόσφατο παράδειγμα το American Gods που είναι εξαιρετικό.

Ο πρόσφατα αποβιώσας Τέρι Πράτσετ, υπήρξε επίσης πολύ σημαντικός συγγραφέας, ο αμέσως προηγούμενος σημαντικότερος του Γκάιμαν, ενδεχομένως, που άφησε πίσω του το Discworld και άλλα έπη.

Μαζί, έγραψαν το Good Omens, ένα… ghost writing όπως λένε τα βιβλία που γράφουν άλλοι για γνωστούς συγγραφείς (ναι, συμβαίνει αυτό), για μια… μάγισσα: Την Άγκνες Νάτερ, η οποία πρόβλεψε μέχρι και πότε θα φτιαχτεί ένα «μήλο που δεν θα τρώγεται» και οι μετοχές του θα κάνουν πλούσιους όσους-ες προλάβουν να αγοράσουν νωρίς.

Τώρα, το σχεδόν τριάντα ετών πολύ διασκεδαστικό βιβλίο των δύο μεγαθηρίων της συγγραφικής, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση και αξίζει τον κόπο να το δείτε. Το «Good Omens» είναι μια μίνι σειρά που παίζει στο Amazon Prime και στηρίζεται στο έτσι και αλλιώς σαρδόνιο βρετανικό χιούμορ, αλλά και στο ταίριασμα δύο αταίριαστων: του Ντέιβιντ Τέναντ και το Μάικλ Σιν.

Αμφότεροι είναι το ανφάν γκατέ της βρετανικής ηθοποιίας σήμερα. Ειδικά ο Τέναντ έχει περάσει περισσότερο από τον Σιν τα σύνορα της Αλβιόνας και ο ρόλος του είναι πιο «προβοκατόρικος».

Δύο άγγελοι, ένας νόμιμος και ένας πεπτωκότας, αποφασίζουν ότι καλύτερα είναι έτσι με την ανθρωπότητα και δεν υπάρχει λόγος να μπούμε σε διαδικασίες δευτέρας παρουσίας. Τα πράγματα όμως δεν πάνε κατ’ ευχήν, ούτε και κατά διαόλου όμως.

Η σειρά είναι κάπως σαν είσοδος της βρετανικής τηλεοπτικής κωμωδίας, ενός είδους που έχει σώσει πολλές φορές την τηλεόραση, σε νέα εποχή. Οι δύο πρωταγωνιστές κρατάνε τη σειρά ακόμα και στις «φτωχές» της στιγμές και το χιουμοράκι είναι συχνά πολύ… αγγλικό.

Το τελικό αποτέλεσμα πάντως είναι πολύ ευχάριστο. Αν έχετε διαβάσει και το βιβλίο, ακόμα καλύτερα. Αν όχι, είναι μια χρυσή ευκαιρία και γιατί είναι καλύτερο από τη σειρά…