Λιθαρίτσια: Μια δύσκολη αποστολή

Αν και είναι το πιο κεντρικό πάρκο της πόλης, τα Λιθαρίτσια αποτελούν το τελευταίο… καταφύγιο των Γιαννιωτών. Δεν είναι ένας δημόσιος χώρος με μεγάλη επισκεψιμότητα. Παρατημένο στην τύχη του εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, το πάρκο αυτό περιμένει την ανάπλαση εκείνη που θα το καταστήσει εκ νέου ελκυστικό. Μια ανάπλαση που σχεδιάζεται επί μια δεκαετία…

Πριν από έναν χρόνο, η δημοτική αρχή Ιωαννίνων αποφάσισε να βγάλει από τα συρτάρια των Τεχνικών Υπηρεσιών την προκαταρκτική μελέτη για την ανάπλαση στα Λιθαρίτσια και να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια για τον τελικό σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση της ανάπλασης μέσω του νέου Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ). Μάλιστα, η δημοτική αρχή έχει συμπεριλάβει την ανάπλαση αυτή στις δράσεις του σχεδίου βιώσιμης αστικής ανάπτυξης.

Το πρώτο βήμα λοιπόν ήταν το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς την έγκριση του οποίου δεν μπορεί να προχωρήσει η μελέτη ανάπλασης, δεδομένου ότι στα Λιθαρίτσια υπάρχουν μνημεία και διατηρητέα κτίρια, όπως της 8^ης Μεραρχίας. Η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου για την έγκριση ή η μη της σχετικής προμελέτης έγινε χτες το μεσημέρι, με τον αντιδήμαρχο Θανάση Μανταλόβα και έναν υπάλληλο της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου να παρουσιάζουν τον σχεδιασμό. Το Κεντρικό Συμβούλιο δεν πήρε την τελική του απόφαση. Κατέγραψε όμως μια σειρά από παρατηρήσεις επί της μελέτης. Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη. Η δημοτική αρχή την περίμενε, καθώς είχαν προηγηθεί συζητήσεις επί του θέματος πριν από λίγους μήνες με στελέχη του υπουργείου Πολιτισμού. Έπρεπε να ακολουθηθεί όμως η διαδικασία προκειμένου να γίνει το επόμενο βήμα. Και το επόμενο βήμα, εκ των πραγμάτων, είναι η αναθεώρηση της προμελέτης.

«Στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων συμφωνήσαμε να μας στείλουν γραπτώς τις παρατηρήσεις για να γίνει η επικαιροποίηση της προμελέτης από την Τεχνική Υπηρεσία. Στη συνέχεια, πρέπει να πάει στο Δημοτικό Συμβούλιο» τόνισε σε συνέντευξη Τύπου ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Μανταλόβας, χωρίς να κρύψει ότι η  όλη διαδικασία της επικαιροποίησης της προμελέτης είναι δύσκολη.

Για την ιστορία, η προμελέτη αυτή προέκυψε μετά από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ενοποίηση του κέντρου ο οποίος είχε γίνει επί της δημαρχιακής θητείας του Νίκου Γκόντα. Στη συνέχεια, η Τεχνική Υπηρεσία προχώρησε σε συγκεκριμενοποίηση των παρεμβάσεων, με έναν ενδεικτικό προϋπολογισμό των 5 εκατ. ευρώ. Το 2012, επί δημαρχιακής θητείας Φίλιππα Φίλιου, η προμελέτη πήρε το πράσινο φως από το δημοτικό συμβούλιο. Και εκεί σταμάτησε η όλη υπόθεση, χωρίς να πάει εκείνη την εποχή στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Από τότε όμως υπήρξε ένας έντονος προβληματισμός για την έκταση των παρεμβάσεων στα Λιθαρίτσια. Το όλο θέμα είχε διχάσει και το Τοπικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, το οποίο είχε αποφασίσει να παραπέμψει την προμελέτη προς εξέταση στο Κεντρικό Συμβούλιο.

Η μεγαλύτερη ένσταση που υπάρχει από τους δημόσιους φορείς του πολιτισμού, αφορά την ενοποίηση του πάρκου του Ρολογιού με τα «Λιθαρίτσια», όπου θα βρίσκεται και η κεντρική είσοδος σύμφωνα με τον σχεδιασμό, με παράλληλη υποβάθμιση του δρόμου που οδηγεί στο δημοτικό πάρκινγκ κατά 3,5 μέτρα. Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων διαφωνεί με αυτή την υποβάθμιση του δρόμου, εκτιμώντας ότι θα επηρεάσει αρνητικά τον διατηρητέο χαρακτήρα των παρακείμενων μνημείων.

Το πάρκο στα Λιθαρίτσια είναι περίπου 65 χρονών. Μετά την κατεδάφιση των τούρκικων στρατώνων που κυριαρχούσαν στην περιοχή, ξεκίνησε από τον ΕΟΤ η δημιουργία του πάρκου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, έγινε η διαμόρφωση των δύο εισόδων εκατέρωθεν του κτιρίου της 8ης Μεραρχίας, της παιδικής χαράς και της πλακόστρωτης πλατείας, η φύτευση πρασίνου και η κατασκευή ενός υδάτινου συστήματος -με μια «λίμνη» (δεξαμενή) από όπου ξεκινούσε ένα «ποταμάκι». Το ποταμάκι διερχόταν σε σχήμα φιδιού μέσα από το πάρκο, κι αφού περνούσε κάτω από πέτρινα γεφυράκια, κατέληγε σε πίδακα δίπλα από την παιδική χαρά. Τα απομεινάρια όλου αυτού του συστήματος υπάρχουν ακόμα σήμερα στο πάρκο.