«Κι η ζωή σταμάτησε…»

«Τώρα όλα ξεχάστηκαν πια. Και μόνο εγώ τα θυμάμαι ακόμα κι ανεβοκατεβαίνω τις κλίμακες, εδώ στο διαμέρισμα της οδού Ιπποκράτους, όπου δεν ακούγεται ούτε μια φωνή παιδιού, λες και σταμάτησε η ζωή. Κι η Φρύνη, μαρμαρωμένη Αφροδίτη, σαν εκείνες που τεχνουργούσε ο Πραξιτέλης κι ο Απελλής»: «Φρύνη» από το διήγημα «Καλαμάς και Αχέροντας», το διήγημα του Χριστόφορου Μηλιώνη που το 1986 τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο διηγήματος.

Ο διηγηματογράφος-συγγραφέας Χριστόφορος Μηλιώνης, που έβαλε το δικό του λιθαράκι στην ηπειρώτικη (και όχι μόνο) πεζογραφία, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο των Αθηνών. Ήταν 85 χρονών.

Πίσω του αφήνει μια μεγάλη κληρονομιά: τα βιβλία του, τα διηγήματά του όπου τα βιωματικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα συνδυάζονται με στοιχεία του πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού του.

Ο Χριστόφορος Μηλιώνης γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου των Ιωαννίνων και ήταν γιος δασκάλου. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, όμως το χωριό του κάηκε κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Η οικογένειά του αναγκάστηκε να μετακινηθεί και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, κι έτσι ο Μηλιώνης φοίτησε στο γυμνάσιο της Πωγωνιανής και στη Ζωσιμαία Σχολή. Σπούδασε στο τμήμα κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως καθηγητής αρχικά σε διάφορα σχολεία της Ηπείρου και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου στην Κύπρο, ενώ από το 1977 ως το 1980 υπήρξε γυμνασιάρχης σε σχολεία των νομών Αγρινίου, Βοιωτίας, Σαλαμίνας και Αττικής. Παντρεύτηκε την καθηγήτρια στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Τατιάνα Τσαλίκη με την οποία απέκτησε μια κόρη. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1954 με τη δημοσίευση του διηγήματός του «Το δίκανο» στο περιοδικό Ηπειρωτική Εστία και το 1961 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων «Παραφωνία». Το 1986 τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο διηγήματος για τη συλλογή «Καλαμάς και Αχέροντας». Έργα του έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά, τα ουγγρικά και τα ολλανδικά. Με τόπο κατοικίας την Αθήνα, συνέχισε να γράφει τόσο διηγήματα όσο και μυθιστορήματα.

•    Η φωτογραφία είναι από την αφίσα του ντοκιμαντέρ του Λευτέρη Δανίκα «Ο τελευταίος ταμπάκος» (2001), βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Χριστόφορου Μηλιώνη