Γεμίζοντας το δημόσιο χώρο

Πριν από μερικές ημέρες, η ομάδα A Priori Dance παρουσίασε μια παράσταση σύγχρονου χορού στην λαϊκή αγορά Αγίου Νικολάου.

Επρόκειτο για την «Κρυφή γοητεία της εγκατάλειψης», ένα «χορευτικό δοκίμιο» για το χώρο και τη σύνδεσή του με το άτομο και την αντίστροφη κίνηση.

Καταρχάς, ήταν μια αρκετά «ακαδημαϊκή» τοποθέτηση, υπό την έννοια ότι έτσι και αλλιώς ο σύγχρονος χορός δεν είναι ένα «εύκολο προκείμενο» και η σύνθεση βασιζόταν αυστηρά σε κινητικά μοντέλα χωρίς συνοδευτικό ήχο, πέραν του φυσικού, επιτηδευμένου και μη.

Η ακαδημαϊκότητα ήταν λογική, ωστόσο. Η «Κρυφή γοητεία της εγκατάλειψης» είναι πρακτικά μια διπλωματική εργασία για ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα, της δημιουργού της, Ελεονώρας Ηλία. Αυτή η λεπτομέρεια μπορεί να «απομακρύνει» την παράσταση από την, ας πούμε, λαϊκή εκδοχή και αποστολή της, ωστόσο την κάνει και μοναδική γιατί πόσες φορές σας έχει τύχει να δείτε μια διπλωματική εργασία να εκτυλίσσεται μπροστά σας, ζωντανά;

Από την άλλη, μια σύνδεση της παράστασης με το χώρο, σε δεύτερο βαθμό, είναι οι αναφορές στον Γουίλιαμ Φόρσαϊθ και τη μέθοδό του. O νεοϋορκέζος χορογράφος, μόνιμος κάτοικος Γερμανίας εδώ και χρόνια, είναι ένας από τους βασικούς ανανεωτές  του κλασικού χορού και από τους «σκαπανείς» της καταγραφής-τεκμηρίωσης και διδασκαλίας. Ένα από τα «ερευνητικά ερωτήματα» του Φόρσαϊθ είναι, αν μπορεί η σωματική κίνηση να γίνει αντιληπτή ως γνώση. Επίσης, ανέπτυξε αυτοσχεδιαστικές τεχνικές, με βάση την ιδέα των «κινητικών ισομετριών», με γεωμετρικές αναπαραστάσεις των κινήσεων.

Κάπως έτσι, η σύνδεση μιας χορογραφίας με έναν χώρο με σημάδια εγκατάλειψης, γίνεται πιο οικεία και αντιληπτή. Επίσης, η «Κρυφή γοητεία» έβαλε ακόμα μια υπόμνηση ότι οι δημόσιοι χώροι μπορούν να συνδεθούν με τον κόσμο πέρα από την απλή (η και καμία) χρηστικότητά τους, ειδικά ο συγκεκριμένος (η λαϊκή Αγίου Νικολάου) που γίνεται ξανά σημείο καλλιτεχνικής συνάντησης.

Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον να ιδωθεί η παράσταση της A priori dance σε «πραγματικό χρόνο», δηλαδή με το χώρο σε λειτουργία και την αλληλεπίδραση ακόμα πιο διαρκή. Ίσως βέβαια δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι-ες για κάτι τέτοιο, αλλά πού θα πάει…

Οι συντελεστές της παράστασης ήταν οι εξής: Καλλιτεχνική έρευνα/ Χορογραφία: Ελεονώρα Ηλία, ερμηνεύτριες: Tζίνα Βίκα, Άννα Παπανικολάου, Λάουρα Τσιάτη, Μυρτώ Τασιούλα, ενδυματολογία: Κωνσταντίνα Μαρδίκη, βίντεο-φωτογραφία Κωστής Εμμανουηλίδης, καλλιτεχνική σύμβουλος: Μαριέλα Νέστορα.