Βασίλης Τζιόβας: Ήταν ένας ακάματος εργάτης του Ζαγορίου

Στις 12 Οκτωβρίου έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης (ο Βάσιος, για τους φίλους του) Τζιόβας, σε ηλικία 91 ετών. Μια προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που άφησε το αποτύπωμά του στο Ζαγόρι, μέσα από τη συνεχή και πολυσχιδή δράση του.

Γεννημένος το 1932 στα Κάτω Σουδενά (Πεδινά), τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και συνέχισε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων όπου μαζί με μια φουρνιά ανήσυχων εφήβων της γενιάς του, επηρεασμένος από τα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου, γαλουχήθηκε με τις ιδέες της Αριστεράς, την οποία και υπηρέτησε έως το τέλος της ζωής του.

Σπούδασε κτηνίατρος στο Πανεπιστήμιο της Πίζας στην Ιταλία. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια, δραστηριοποιήθηκε στον Σύλλογο Ελλήνων Φοιτητών Πίζας.

Με την επιστροφή του  στρατεύτηκε στην υπόθεση της Αριστεράς μέσα πλέον από τις γραμμές του «ΚΚΕ-ΕΣ» και του Συνασπισμού ενώ υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής της τοπικής πολιτικής εφημερίδας «Νέος Αγωνιστής» τη δεκαετία του΄80.

Το χωριό του και το Ζαγόρι υπήρξαν «πεδίο σύνθεσης» των βιωμάτων, του επαγγέλματός του και των ιδεών του, με στόχο την αναζωογόνηση της αγροτικής υπαίθρου, την αναβίωση του κοινοτισμού και την ολοκληρωμένη ανάπτυξη του τόπου.

Ενθουσιώδης  και καινοτόμος έδωσε πνοή στο όραμα του Μιχάλη Αράπογλου και της Ελένης Παγκρατίου (νέων επιστημόνων τη δεκαετία του ‘80) με τη δημιουργία του Κέντρου Ερευνών Ζαγορίου, στο οποίο έγινε πρόεδρος. Ένα πρωτοπόρο «εγχείρημα πεδίου» που έθετε ως βάση την πρωτογενή κοινωνική και πολιτισμική έρευνα αξιοποιώντας την εθελοντική προσφορά νέων φοιτητών και ερευνητών.

Ήταν μέλος του Δ.Σ του Πολιτιστικού Συνδέσμου Ζαγορισίων τη δεκαετία του ’70, μέλος  της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ζαγορίου και μέλος και πρόεδρος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Το Ζαγόρι μας». Αρθρογραφούσε επί 40 χρόνια, ενώ είχε εκδώσει ή είχε επιμεληθεί  βιβλία με αναφορά κυρίως στο Ζαγόρι αλλά όχι μόνο.

Ως κτηνίατρος εργάστηκε στο Ελληνικό Δημόσιο.

Ο Βασίλης Τζιόβας έχαιρε της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης των Ζαγορίσιων. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που αποτελούσε σημείο αναφοράς για τον τόπο αυτόν και αφήνει πίσω του αξιόλογη παρακαταθήκη.

Τον Βασίλη Τζιόβα αποχαιρέτησαν με ανακοινώσεις τους διάφοροι σύλλογοι του Ζαγορίου, ενώ το δικό του αντίο απευθύνει και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο εκφράζει τη θλίψη και τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του θανόντος και επισημαίνει: «Θα τον θυμόμαστε πάντοτε για τη συνέπεια και προσφορά του στην κτηνιατρική επιστήμη, στα κοινά και στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου του.  Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει».

Παράλληλα, καταγράφει και ένα μικρό βιογραφικό σημείωμα του Βασίλη Τζιόβα ως κτηνιάτρου: Η επαγγελματική του διαδρομή ξεκίνησε με την πρόσληψή του στην Υπηρεσία Αναπτύξεως Ηπείρου. Στη συνέχεια διορίστηκε στη Νομοκτηνιατρική Υπηρεσία Ιωαννίνων. Ακολούθησε η μετάθεση στο Αγροτικό Κτηνιατρείο Μετσόβου, ενώ υπηρέτησε και στον Σταθμό Γεωργικής Έρευνας Ιωαννίνων (στον Κατσικά). Ολοκλήρωσε την επαγγελματική του δραστηριότητα ως διευθυντής της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής Ν. Ιωαννίνων, θέση από την οποία συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα το 1991.