Το Αφεντικό που γεννήθηκε για να τρέχει

Μια τελευταία βδομάδα του Αυγούστου, πριν από 43 χρόνια ακριβώς, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο 27χρονος τότε τυπάκος από το Τζέρσι, έβγαζε τον πρώτο επιτυχημένο εμπορικά δίσκο του: Το Born to run.

Παρότι η δική του γενιά, ειδικά στο mainstream μουσικό χώρο, δεν απαρνήθηκε τις ευκολίες και την εύκολη πρόσβαση στα ραδιοκύματα, ο Σπρίνγκστιν δεν χαρίστηκε ούτε στον εαυτό του. Μετά από δύο πολύ καλά έως εξαιρετικά άλμπουμ τότε, τα οποία όμως δεν είχαν φέρει την αναγνωρισιμότητα και την επιτυχία, το «Αφεντικό» τα έκανε όλα μαζεμένα. Σαν αφεντικό δηλαδή…

Τρέχοντας πρακτικά τα πάντα, από την παραγωγή (όχι μόνος του εκεί, αλλά μαζί με τον Τζον Λάνταου, έναν προφήτη του ροκ εν ρολ) μέχρι την προώθηση και φυσικά, την κοπιώδη διαδικασία της δημιουργίας, ο Σπρίνγκστιν κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου του 1975 αυτό που ουσιαστικά θα ήταν η ταυτότητά του για όλα τα επόμενα χρόνια, μέχρι σήμερα: Ένας ξαναμμένος με τη ζωή και οργισμένος με το άδικο, χαρισματικός γόνος μιας λαϊκής περιοχής των ΗΠΑ.

Η φωτογραφία του εξωφύλλου, αποτέλεσμα μιας τρίωρης φωτογράφισης που στα «για πέταμα» της οποίας, βρέθηκε και η πόζα με την telecaster,  έγινε μια από τις πιο εμβληματικές για τον καλλιτέχνη και έδωσε και μια έκδοση αργότερα για το δημιουργό της Έρικ Μεόλα. Η μισή πλάτη στην οποία ακουμπάει ο Σπρίνγκστιν, ανήκει στον Κλάρενς Κλέμονς, τον Big Man του σαξοφώνου και αναπόσπαστο μέλος των E street band, που δεν ζει πια.

Ο δίσκος τέλος, εκτός από το ομώνυμο κομμάτι που γεννήθηκε για να τρέχει, αλλά και να κατακτήσει ραδιόφωνα, περιέχει το Thunder road και ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψε ποτέ το «Αφεντικό»: Το Jungleland.