Oikonomou pisoi
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν η εργατική τάξη πήγε στο ροκενρόλ

Εικόνα του άρθρου Όταν η εργατική τάξη πήγε στο ροκενρόλ
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 07/06/2020, 17:59
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Το 1973, ένα 24χρονο τότε λαϊκό παλικάρι από το Τζέρσι, έβγαλε το πρώτο του άλμπουμ, το Greetings from Asbury Park, NJ και ξαφνικά, το φολκ της διαμαρτυρίας, αλλά και το «ραδιοφωνικό ροκ» βρέθηκαν να πίνουν καφέ στην παραλία του Άσμπερι.

Το 1978, ο Μπρους Σπρίνγκστιν ήταν στο δρόμο για να γίνει το «Αφεντικό» και κυκλοφορούσε το τέταρτο άλμπουμ του, το Darkness on the edge of town.

Ο δίσκος ήταν τρομερός. Ίσως ο Σπρίνγκστιν, αν δεν ήταν ένας λαϊκός τροβαδούρος, με όλη τη σημασία της λέξης, να μην τον ξεπερνούσε ποτέ. Ωστόσο, τον ξεπέρασε, αργότερα.

Καταρχάς, το Darkness ήταν ο πρώτος δίσκος μετά το εξίσου εμβληματικό Born to Run. Πάνω στην καμπή της δημοφιλίας του, ο Σπρίνγκστον μπλέχτηκε σε ένα δικαστικό αγώνα με τον ατζέντη του και αυτό, τον καθυστέρησε αρκετά.

Ο χαρακτηρισμένος από τον Λέστερ Μπανγκς ως «μια συνάντηση του Βαν Μόρισον και του Ντίλαν στους στίχους και του Βαν Μόρισον με τον Ρόμπι Ρόμπερτσον των Band στο τραγούδι», είχε πολλά κομμάτια έτοιμα ήδη, από την περίοδο αναγκαστικής απραξίας. Ήδη, από την προηγούμενη χρονιά έγραφε κομμάτια για ένα άλμπουμ που θα λεγόταν Badlans, το οποίο όμως κατέληξε να είναι το πρώτο κομμάτι του δίσκου και δεύτερο σινγκλ.

Tο πρώτο του δίσκου, ήταν το Prove it all night που με έναν τρόπο έπαιρνε αποστάσεις από το πιο εμπορικό σύνολο του Born to Run. Ήταν όμως και η πιο κατάλληλη εισαγωγή στο όντως πιο σκοτεινό περιεχόμενο του Darkness.

Στους στίχους, ο Σπρίνγκστιν μίλησε για δύσκολα πράγματα όπως τη σχέση με τον πατέρα του, κάμποσα αδιέξοδα στη δουλειά, στον έρωτα, στην καθημερινότητα κ.α. Όλα αυτά, περασμένα σε μουσικά έπη όπως το ομώνυμο, το Prove it all night, το Adam raised a Kain και το Candy’s Room, την πιο ειλικρινή και χειμαρρώδη ερωτική εξομολόγηση που δεν έγινε ποτέ.

Η αποδοχή του δίσκου ήταν μεγαλειώδης από τους κριτικούς, αλλά και από το κοινό που δεν έπαψε ποτέ να τιμάει τα κομμάτια του Darkness στις συναυλίες του «Αφεντικού».

Δύο χρόνια αργότερα θα ερχόταν το The River και ο Boss θα κατακτούσε τη μουσική σκηνή για πάντα. Και όλα αυτά, ξεκινώντας από τη σκοτεινή άκρη της πόλης.


ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back