«Ζωντανεύει» το λαογραφικό μουσείο

Το παλιό μοντέλο κατά το οποίο τα λαογραφικά μουσεία αποτελούσαν πρακτικά μόνο χώρους αποθήκευσης και φύλαξης παλαιών αντικειμένων και αντικειμένων τοπικής λαϊκής τέχνης έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Οι επισκέπτες πια έχουν υψηλές προσδοκίες από αυτά και επιζητούν από τους δήμους ή από τα όποια ιδρύματα διαχειρίζονται τα μουσεία αυτά, έναν πιο δυναμικό και άμεσο τρόπο μετάδοση της γνώσης.

Τα λαογραφικά μουσεία καλούνται πια όχι μόνο να διεκπεραιώνουν το έργο της διατήρησης και της προβολής της παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και να αποτελούν κέντρα παιδείας. Το Λαογραφικό Μουσείο «Κ. Φρόντζος» της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (ΕΗΜ) στην οδό Μιχ. Αγγέλου φαίνεται ότι έχει κατανοήσει τον νέο ρόλο που πρέπει να παίξει για να μπορέσει να προσελκύσει επισκέπτες.

Προς την κατεύθυνση αυτή, η διοίκηση της ΕΗΜ, ενός ιδρύματος που δεν φημίζεται πια για τα τολμηρά του βήματα, αποφάσισε να βγει μπροστά και να διεκδικήσει μια καλύτερη θέση για το λαογραφικό μουσείο το οποίο υπάρχει στην πόλη εδώ και τέσσερις δεκαετίες περίπου. 

Καταρχήν, η διοίκηση έρχεται να κάνει μια ευγενική υπενθύμιση της παρουσίας του μουσείου. «Θέλουμε να ξαναγνωρίσετε αυτό το μουσείο που είναι λίγο αφανές. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα λαογραφικά μουσεία κατά ομολογία όλων των μουσειολόγων» ανέφερε ενώπιον καμερών η Καίτη Στεφοπούλου, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΗΜ. 

Πέραν της ανοιχτής πρόσκλησης σε όλους τους πολίτες, η κ. Στεφοπούλου μίλησε για τα εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία, αναμφίβολα, συντελούν στον «εκσυγχρονισμό» του λαογραφικού μουσείου (την ώρα της συνέντευξης Τύπου, μαθητές μιας σχολικής τάξης του Δημοτικού βρίσκονταν στον χώρο για εκπαιδευτικό πρόγραμμα). «Το μουσείο ζωντάνεψε με την παρουσία παιδιών κι αυτό οφείλεται στη Χαρά Ρίζου που ανέλαβε τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Τρεις φορές την εβδομάδα, μαθητές από τα σχολεία της πόλης έρχονται και μαθαίνουν πώς ήταν η ζωή παλιότερα» πρόσθεσε η κ. Στεφοπούλου. 

Η κ. Ρίζου (μέλος και η ίδια του διοικητικού συμβουλίου της ΕΗΜ) μίλησε για τα προγράμματα αυτά. Πρόκειται για τρία προγράμματα: «Από το σιτάρι στο ψωμί, χθες και σήμερα», «Από το μαλλί στο υφαντό και τη φορεσιά, χθες και σήμερα» και «Χρωμοσώματα, τα χρώματα του σώματος. Φως στις παραδόσεις και τους μύθους για τις ασθένειες ή περί τεράτων κι αποδοχής του διαφορετικού». Το τελευταίο πρόγραμμα γίνεται σε συνεργασία με την Κοσμητεία της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Στον χώρο του μουσείου, ξεκίνησε και η λειτουργία πωλητηρίου, το οποίο διαθέτει, μεταξύ άλλων, αντικείμενα με το λογότυπο του μουσείου και ασημένια αντικείμενα από το ΚΕΠΑΒΙ.

Και για την ιστορία: Το Λαογραφικό Μουσείο στεγάζεται σε ένα αρχοντικό του 19ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για τη στέγαση του Διδασκαλείου Ιωαννίνω (1913-1936), της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας (1934-1938 και 1941-1944), του Γυμνασίου Αρρένων και της Δημόσιας Τεχνικής Σχολής Εργοδηγών. Το 1976, η ΕΗΜ αγόρασε από το Δημόσιο το κτίριο για να στεγάσει το λαογραφικό μουσείο. 

Η νέα πτέρυγα του μουσείου χτίστηκε δίπλα στο παλαιό κτίριο στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας με χορηγία του Ιδρύματος Στ. Νιάρχου. Τα δύο κτίρια ενώνονται με μια μικρή γέφυρα.