Χ. Λιούρης: Οι αγρότες ζητούν υποδομές

Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ιωαννίνων Χάρης Λιούρης, έχει στο γραφείο του ένα λογαριασμό ρεύματος ύψους 16.643,61 ευρώ. Από αυτά, η ρήτρα αναπροσαρμογής είναι τα 14.000 ευρώ. Και δεν είναι ο μεγαλύτερος λογαριασμός που πήρε η Ένωση Αγροτών για το κτίριό της, στην Χαριλάου Τρικούπη.

«Στη μονάδα τη δική μου έχω 10.000 ευρώ από 4.000 ευρώ» λέει.

Η κουβέντα για τις εναλλακτικές ενεργειακές διεξόδους, ειδικά στους αγρότες, είναι πιο έντονη το τελευταίο διάστημα, αναγκαστικά, ελέω «βίαιης απολιγνιτοποίησης» χωρίς υποδομές. «Ευτυχώς τύχαμε σε μια περίοδο που επενδύσαμε ό,τι χρήματα είχαμε, σε εξειδικευμένη παραγωγή, λεπτομέρεια και τέλεια απόδοση και να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί» λέει στον Τύπο Ιωαννίνων ο κ. Λιούρης.

«Κάποιες μονάδες αυτή τη στιγμή έχουν μπει μέσα, υπάρχει μεγάλο θέμα», συμπληρώνει.

Ωστόσο, οι εναλλακτικές δεν είναι πολλές, για διάφορους λόγους. «Πριν, δεν μας έδιναν τη δυνατότητα, εδώ και έξι χρόνια, να κάνουμε πχ net metering. Και σήμερα πάλι πρόβλημα είναι, γιατί δεν υπάρχουν τα δίκτυα και υποσταθμοί-γι αυτό πρέπει να κάνει τις υποδομές το ίδιο το κράτος, να κάνει υποσταθμούς παντού» τονίζει.

Συμπληρώνει ότι με τις παρούσες συνθήκες και χωρίς τη δυνατότητα της «αυτοπαραγωγής», ελλείψει υποδομών, πρακτικά διαχειρίζονται το ενεργειακό θέμα της χώρας μερικές μεγάλες εταιρίες, ειδικά στο επίπεδο των 50-60 μεγαβάτ.

«Στην Ολλανδία, το 90% της ενέργειας το έχουν οι ιδιώτες, οι αγρότες, οι μικροί επαγγελματίες. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει να μου δώσει εμένα, σαν μονάδα, να έχω τη δυνατότητα αυτοκατανάλωσης στο ρεύμα. Αν όμως κάποιος μεγάλος επενδυτής κάνει μια μονάδα 50-60 μεγαβάτ, δεν θα χει θέμα να φτιάξει και υποσταθμό…» συμπληρώνει.

Οι ενεργειακές κοινότητες και οι παραγωγοί

Μια πιθανή διέξοδος, η οποία αναπτύσσεται ως προοπτική το τελευταίο διάστημα, είναι οι ενεργειακές κοινότητες. Οι συνεταιριστές παραγωγοί των Ιωαννίνων έχουν συζητήσει για το θέμα, έστω σε πρωτόλειο επίπεδο.

«Γίνεται, αλλά πρέπει να βρεις την έκταση και να βρεις τους μετόχους, τους παραγωγούς που θα βάλουν κάποια χρήματα. Αυτή τη στιγμή όπως είναι η παραγωγική δομή στη χώρα, είναι δύσκολο» λέει ο κ. Λιούρης.

Οι παραγωγοί «ακούν» πάντως. «Φυσικά και ακούν. Αλλά η υποδομή πρέπει να γίνει. Για να γίνει η απολιγνιτοποίηση, πρέπει να γίνουν και υποδομές, δεν γίνεται αλλιώς, μη μου λες ‘γη υψηλής παραγωγικότητας’ και μου δεσμεύεις τη γη» λέει ο κ. Λιούρης και προσθέτει ότι πρέπει να γίνουν ενεργειακές υποδομές για σύνδεση, όχι μόνο μονάδων, αλλά και νοικοκυριών

«Ένα μπιτόνι πετρέλαιο και ελάχιστα για ζωοτροφές»

Το πρόβλημα είναι και χρηματικό. «Ειδικά η κτηνοτροφία αντιμετωπίζει το χειρότερο θέμα των τελευταίων ετών. Δεν έχει στηριχτεί καθόλου. Προχτές είδα τον υπουργό (σ.σ. τον κ. Γεωργαντά) και του έθεσα το ζήτημα των 200 εκατ. ευρώ στήριξης που εξήγγειλε η κυβέρνηση, ζητώντας χρονοδιάγραμμα, πότε θα τα πάρουμε. ‘Θα ανακοινωθούν την Τρίτη’ μου είπε και δεν ανακοινώθηκαν…».

Ούτε όμως τα χρήματα που εξήγγειλε ως στήριξη η κυβέρνηση επαρκούν για να αναστρέψουν την κρίση. «200 εκατομμύρια δεν αρκούνε φυσικά. Τα 165 εκατ. ήταν μόνο αυτά που είχαν κόψει το 2016 για την επιστροφή φόρου πετρελαίου που έπαιρναν οι αγρότες. Τα χρήματα που είναι να δοθούν, αρκούν για ένα μπιτόνι πετρέλαιο για το τρακτέρ και για ελάχιστα για τις ζωοτροφές» τονίζει ο πρόεδρος της ΕΑΣ.

«Εγώ είμαι κτηνοτρόφος από τα γενοφάσκια μου και έχω αγαπήσει το επάγγελμα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχω απογοητευτεί. Το υπουργείο είναι ‘διαλυμένο μαγαζί’ που όποιος περνάει από εκεί, σε όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις, το βλέπει σαν σκαλοπάτι πολιτικής ανέλιξης. Δεν ξέρει κανείς το αντικείμενο» περιγράφει και συμπληρώνει ότι ναι μεν οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα «διαλύθηκαν για χίλιους δυο λόγους, δεν εκσυγχρονίστηκαν», αλλά παίξανε ρόλο. «Και λύνουν το επισιτιστικό πρόβλημα της χώρας, μην ξεχνάμε. Τώρα αυτό που γίνεται με τα σιτηρά και την αυτάρκεια της χώρας λόγω του πολέμου, κάποτε υπήρχε η ΚΥΔΕΠ, κρατική, που είχε όλα τα σιτάρια, τα καλαμπόκια και ήξερε ανά πάσα στιγμή τι υπάρχει».

Γη υψηλής παραγωγικότητας: Όχι αυτό που φαίνεται…

Πρόβλημα όπως φαίνεται, υπάρχει και με τη «γη υψηλής παραγωγικότητας» και τη δέσμευσή της.  «Το 2% πανελλαδικά έχει καταληφθεί. Δεν θα ήταν πιο κατάλληλα και περιβαλλοντικά, να πάνε οι υποδομές στις στέγες των μονάδων πχ; Αν δεσμεύσεις τη γη υψηλής παραγωγικότητας, την αχρηστεύεις κατευθείαν. Ειδικά στη φάση που έχεις να λύσεις επισιτιστικό πρόβλημα… Και τα έχουμε πει και στο υπουργείο, αλλά δεν το αντιλαμβάνονται, είναι τα συμφέροντα από πίσω. Και τις ΑΠΕ οι μεγάλες εταιρίες θα τις διαχειριστούν. Δεσμεύονται εκτάσεις, βοσκοτόπια, που είναι δηλωμένα στον ΟΠΕΚΕΠΕ και παίρνουν επιδοτήσεις και μπορούν να πετάξουν απ’ έξω τους κτηνοτρόφους. Δεν υπάρχουν και διαχειριστικά σχέδια βόσκησης, είμαστε στον αέρα. Πάμε στα βουνά το καλοκαίρι και τσακωνόμαστε « περιγράφει.

Και το μέλλον πώς προδιαγράφεται, ειδικά σε μια φάση που επικρέμεται η επισιτιστική κρίση;

«Νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα επεξεργαζόμαστε όλα τα ζητήματα, την εκμετάλλευση της βιομάζας πχ. Εγώ έχω καταθέσει στο υπουργείο τα ζητήματα, να δώσει τη δυνατότητα σε ανθρώπους να περνάνε στα προγράμματα και τα φωτοβολταϊκά της αυτοκατανάλωσης, παράδειγμα (…) Γιατί να μην έχω τη δυνατότητα να βάλω και ένα φωτοβολταϊκό, με κάνει πιο ανταγωνιστικό» λέει ο κ. Λιούρης.