Τον παραζήσαμε τον μύθο μας

Κάπου κάπου, όλοι μας έχουμε αναγκαστεί να δούμε την πόλη μας ως τουρίστες. Συνήθως όταν πρέπει να ξεναγήσουμε κάποιον φίλο ή συγγενή μας στα γνωστά μέρη. Και τότε, ακόμα και τον ήσυχο Αύγουστο, εμφανίζεται μπροστά σου η φασαριόζικη πόλη. Αναμενόμενο…. Έτσι είναι ο τουρισμός.

Ένας από τους εύλογους προορισμούς του κάθε επισκέπτη είναι το Νησί. Το νησί της Κυρά Φροσύνης, το νησί του Αλή πασά, αλλά πάνω απ’ όλα το «μοναδικό κατοικημένο νησί σε λίμνη». Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν το «μοναδικό κατοικημένο νησί σε λίμνη στον κόσμο» (άρα και στον γαλαξία). Μετά έγινε το «μοναδικό κατοικημένο νησί σε λίμνη της Ευρώπης» και τελευταία προωθείται το «μοναδικό κατοικημένο νησί σε λίμνη της Ελλάδας -με εξαίρεση τον Άγιο Αχίλλειο στις Πρέσπες- και το μοναδικό νησί λίμνης στον κόσμο που δεν έχει όνομα». Τα ταξιδιωτικά κείμενα που αναπαράγονται στο ίντερνετ με τη μοναδικότητα του γιαννιώτικου νησιού δεν έχουν τελειωμό. Και από κάτω σωρηδόν τα like, και τα περισσότερα από Γιαννιώτες. 

Βέβαια, δεν φταίει το ίντερνετ. Τα Γιάννενα μεγάλωσαν με αυτόν τον μύθο τις εποχές ακόμα που δεν υπήρχε ίντερνετ (όταν ζεις απομονωμένος πίσω από τα βουνά, χωρίς Εγνατία και άλλα τινά, συμβαίνουν αυτά). Η απομόνωση ήρθη, ο μύθος μάς έμεινε. Και τον συντηρούμε δεόντως ή καλύτερα αρνούμαστε την πραγματικότητα, στην οποία υπάρχουν πολλά παραδείγματα κατοικημένων νησιών σε λίμνες στην Ευρώπη.

Γιατί; Για να νιώθουμε μοναδικοί. Μια μοναδικότητα, βέβαια, «κλεμμένη» και εύκολη γιατί απλούστατα το Νησί υπάρχει, δεν είναι κάτι το οποίο δημιούργησε ο πολιτισμός μας. Και έτσι προωθούμε τη μοναδικότητα αυτή, για να μη μιλήσουμε γι’ αυτά που δεν συμβαίνουν και για να ξορκίσουμε την απάθειά μας. 

Για τη «μοναδικότητα» ενός όμορφου Νησιού σε μια βρώμικη λίμνη που, όσο και αν κάποιοι κάνουν τα στραβά μάτια, δυστυχώς αυτή αργοπεθαίνει, για τη «μοναδικότητα» ενός τουριστικού προορισμού με πρακτικές παλιοκαιρίσιες, με τους «κράχτες» να μη σε αφήνουν σε ησυχία στον μικρό αυτόν τόπο.

Ας ξεπεράσουμε λοιπόν αυτούς τους μύθους. Η μοναδικότητα αλλού κρίνεται.