Πριν από λίγες μέρες, η απόληξη του μιναρέ του Τζαμιού Ασλάν πασά στο Κάστρο των Ιωαννίνων κατέρρευσε με τη συνδρομή των θυελλωδών ανέμων. Αναμενόμενο γεγονός, ώς έναν βαθμό, καθώς ο μιναρές έχει πάρει μια κλίση εδώ και πολύ καιρό.
Ο μιναρές του Τζαμιού Ασλάν πασά είχε αρκετές περιπέτειες, κατά τον 19ο αιώνα, όπως έχει καταγραφεί σε πολλά κείμενα της εποχής. Περιπέτειες που συνδέονταν με την αντικεραυνική προστασία του τζαμιού.
Το 1841, ήταν η πρώτη φορά που ο μιναρές, ύψους 24 μ. περίπου, έπεσε μετά από «χτύπημα» κεραυνού. Στις 2 Ιουλίου του 1873, και πάλι κεραυνός. Και πάλι κατάρρευση, με το κόστος της επισκευής να ανέρχεται στα 60.000 γρόσια. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε δύο χρόνια αργότερα, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1875. Η συζήτηση για την ανάγκη τοποθέτησης αλεξικέραυνου είχε ανοίξει ήδη. Ένα κομμάτι όμως της τοπικής κοινωνίας δεν ήταν έτοιμο για το πρωτοποριακό (για την εποχή) έργο. Φανατικοί Τουρκογιαννιώτες αντιδρούσαν έντονα. Η εφημερίδα «Γιάνγια» έγραφε στο φύλλο της στη 1 Οκτωβρίου του 1875, με αφορμή τη νέα κατάρρευση: «Το σχέδιον περί αλεξικεραύνου εναυάγησεν απέναντι των φωνασκιών των δεισιδαιμόνων… Δεν ήτο άραγε καλόν να υπάρχη το αλεξικέραυνον, διά του οποίου ο μιναρές δεν θα προσεβάλλετο υπό κεραυνού, και οι κάτοικοι δεν θα υπεβάλλοντο εις δαπάνην εξήκοντα χιλιάδων γροσίων;». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι φανατικοί Τουρκογιαννιώτες, κυρίως των συνοικιών της Καλούτσιανης και των Ζευγαριών, θεωρούσαν ότι το αλεξικέραυνο ως «ένα ανθρώπινο και γήινο μέσο» θα αποτελούσε προσβολή της παντοδυναμίας του Μωάμεθ και του Αλλάχ.
Το 1892, ο βαλής της εποχής έπεισε τελικά τον σεΐχη του τζαμιού (υπό την απειλή ότι θα κατεδαφίσει τον μιναρέ) να τοποθετήσουν μια αιχμή στην απόληξη του μιναρέ για να διώχνει την αστραπή.
Σε φωτογραφίες προ της απελευθέρωσης, στην ακρόπολη του Ασλάν πασά απεικονίζεται στα τείχη ένας πύργος με μια αιχμή, που προφανώς είχε αντικεραυνική χρήση. Ο πύργος αυτός σήμερα δεν υφίσταται, ενώ παραμένει άγνωστο αν η αρχική του χρήση ήταν αντικεραυνική. Στην απέναντι πλευρά της ακρόπολης, στα τείχη επί της οδού Καραμανλή, υπάρχει σήμερα ένας ανάλογος πύργος, που κάποτε φιλοξενούσε κι αυτός μια αιχμή.