Πώς ξεκίνησε η Πρωταπριλιά;

Ενώ η ακριβής ιστορία της Πρωταπριλιάς καλύπτεται από μυστήριο, η υιοθέτηση των πρωταπριλιάτικων αστείων από τα μέσα ενημέρωσης και τις μεγάλες επιχειρήσεις έχει εξασφαλίσει τη μακροζωία της ανεπίσημης γιορτής.

Ορισμένοι ιστορικοί εικάζουν ότι η Πρωταπριλιά χρονολογείται από το 1582, όταν η Γαλλία πέρασε από το Ιουλιανό ημερολόγιο στο Γρηγοριανό ημερολόγιο, όπως ζήτησε το Συμβούλιο του Τρέντο το 1563. Στο Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως και στο Ινδουιστικό ημερολόγιο, το νέο έτος άρχιζε με την εαρινή ισημερία γύρω στην 1η Απριλίου. 

Διαβάστε: To «στοιχειό» της λίμνης

Οι άνθρωποι που άργησαν να λάβουν τα νέα ή δεν αναγνώρισαν ότι η έναρξη του νέου έτους είχε μεταφερθεί στην 1η Ιανουαρίου και συνέχισαν να το γιορτάζουν κατά την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου έως την 1η Απριλίου έγιναν στόχος αστείων και φάρσας και ονομάστηκαν «πρωταπριλιάδες». Αυτές οι φάρσες περιλάμβαναν την τοποθέτηση χάρτινων ψαριών στην πλάτη τους και την αναφορά τους ως «poisson d’avril» (ψάρι του Απριλίου), που λέγεται ότι συμβόλιζε ένα νεαρό, εύκολα αλιευόμενο ψάρι και ένα εύπιστο άτομο.

Οι ιστορικοί έχουν επίσης συνδέσει την Πρωταπριλιά με γιορτές όπως η Hilaria (λατινικά για τη χαρά), η οποία γιορταζόταν στην αρχαία Ρώμη στα τέλη Μαρτίου από τους οπαδούς της λατρείας της Κυβέλης. Περιλάμβανε ανθρώπους που μεταμφιέζονταν και κορόιδευαν συμπολίτες τους, ακόμη και δικαστές, και λέγεται ότι ήταν εμπνευσμένη από τον αιγυπτιακό μύθο της Ίσιδας, του Όσιρι και του Σεθ.

Υπάρχει επίσης η εικασία ότι η Πρωταπριλιά συνδεόταν με την εαρινή ισημερία ή την πρώτη ημέρα της άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο, όταν η Μητέρα Φύση ξεγελούσε τους ανθρώπους με τον μεταβαλλόμενο, απρόβλεπτο καιρό.

Η Πρωταπριλιά εξαπλώθηκε σε όλη τη Βρετανία κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα. Στη Σκωτία, η παράδοση έγινε διήμερο γεγονός, ξεκινώντας με το «κυνήγι του gowk», κατά το οποίο οι άνθρωποι στέλνονταν σε ψεύτικες αποστολές (το gowk είναι μια λέξη για το πουλί κούκος, σύμβολο για τον ανόητο) και ακολουθούμενη από την Tailie Day, η οποία περιελάμβανε φάρσες που παίζονταν στα νώτα των ανθρώπων, όπως το καρφίτσωμα ψεύτικων ουρών ή σημάτων «κλώτσα με» πάνω τους.

Στη σύγχρονη εποχή, οι άνθρωποι έχουν κάνει πολλά για να δημιουργήσουν περίτεχνες πρωταπριλιάτικες φάρσες. Εφημερίδες, ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί και ιστότοποι έχουν συμμετάσχει στην παράδοση της 1ης Απριλίου αναφέροντας εξωφρενικούς φανταστικούς ισχυρισμούς που έχουν ξεγελάσει το κοινό τους.

Στη χώρα μας σύμφωνα με τον λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο «ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή» όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα «αντίμετρα» (αλεξίκανα μέτρα). 

Επίσης και ο λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη «ψευδολογία» παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Mε πληροφορίες από History, Wikipedia