Πράγματα που μπαίνουν σε γωνίες: Από κρεμάστρες, μέχρι κλειστά γυμναστήρια

Οι κατά καιρούς «λαϊκοί ηγέτες» των Ιωαννίνων έχουν μια τάση να φορτώνουν στην πόλη προσωπικές τους αποφάσεις, οι οποίες έχουν διάφορα κίνητρα και επιβάλλονται δια εκλογικών πλειοψηφιών-ενίοτε ασθενικών από μειοψηφικούς εκλογικούς νόμους- δια της κλασικής «με ψηφίζουνε και αποφασίζω» επιχειρηματολογίας ή και δια ροπάλου.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν κάμποσα στα Ιωάννινα, σε κεντρικά τους σημεία και στέκουν μνημεία λάθος αποφάσεων.

Τώρα, ο περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης ετοιμάζεται να συνεχίσει τη σαπουνόπερα «κλειστό ξιφασκίας στα Ιωάννινα», της οποίας βασικός δημιουργός ήταν ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος όμως στην πορεία «αποβλήθηκε» από την παραγωγή.

Και τη συνεχίζει με τον πιο λάθος τρόπο που έχει στη διάθεσή του.

Η εξέλιξη της μεταφοράς του κλειστού ξιφασκίας στα Ιωάννινα, μοιάζει με ιστορία μάστορα που σχεδιάζει κάτοψη σε πακέτο από καρέλια κασετίνα.

Η εγκατάσταση στο αγρόκτημα Κατσικά, ένα χώρο δίπλα στη λίμνη που υποτίθεται ότι προορίζεται για άλλο σκοπό, με άλλα σχέδια, άλλες συμφωνίες, πλάνα κ.λπ δεν αναδεικνύει τίποτα, δεν βελτιώνει κάτι, δεν δημιουργεί καν μια υποδομή που θα αποτελέσει το βασικό αθλητικό σημείο της πόλης για τα επόμενα πολλά χρόνια.

Είναι μια προσωπική επιλογή του κ. Καχριμάνη, από αυτές που κάνει συχνά και εξίσου συχνά τον εκθέτουν. Εκλογικά φυσικά δεν έχουν σημασία, αλλά ποτέ δεν ήταν και τόσο μεγάλου μεγέθους, 150Χ70 που λέει και ο ίδιος όταν περιγράφει το κλειστό.

Μια πόλη που διαθέτει πολλές εκτάσεις προς τις οποίες θα μπορούσε να επεκταθεί η αστική δραστηριότητα, είναι έτοιμη να χωροθετήσει μια μεγάλη υποδομή δίπλα ακριβώς στην Παμβώτιδα. Υποδομή που χρειάζεται βοηθητικούς χώρους κ.λπ. κ.λπ.

Ετοιμάζεται να μετατρέψει έναν χώρο που μπορεί να αναδειχθεί ως προστατευόμενος, φυσικής ομορφιάς, ελεύθερος, δημόσιος, χώρος για βόλτα, σε σημείο που εκτός από όλα τα άλλα, θα «χωροθετηθεί» και ως οπαδικός χώρος στο μέλλον. Γιατί είναι και αυτή μια παράμετρος την οποία ουδόλως υπολογίζει ο κ. περιφερειάρχης, όπως δείχνουν οι επιλογές του, τουλάχιστον.

Το αστείο είναι ότι η πόλη διαθέτει χαρακτηρισμένους αθλητικούς χώρους που ενδεχομένως –ποιος να ξέρει άραγε, αφού ο δημόσιος διάλογος είναι κυριολεκτικά μηδενικός, με ευθύνη της Περιφέρειας και του Δήμου Ιωαννιτών- θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοιου μεγέθους και δραστηριότητας υποδομές. Δεν θα το μάθει κανείς όμως, γιατί εδώ στα Ιωάννινα, είμαστε έτοιμοι-ες να υποδεχθούμε ένα κλειστό που σχεδόν διαφημίστηκε ως «μάννα εξ ουρανού» από τον περιφερειάρχη και τους-τις συν αυτώ, που θα το «στήσουνε σε μια γωνία», λες και είναι κρεμάστρα.

Η χωροθέτηση γηπέδων πάντα είχε το κωμικό της μέρος στα Ιωάννινα. Από όταν ο πρώην δήμαρχος-νυν μέλος της δημοτικής αρχής Νίκος Γκόντας συνόδευε υπουργούς με σκαρπίνια σε κάτι απάτητες πλαγιές στο Σταυράκι όπου θα γινόταν το «νέο γήπεδο του ΠΑΣ» μέχρι τώρα, που η μετακόμιση του κλειστού ξιφασκίας στα Ιωάννινα μοιάζει με μετακόμιση πρωτοετή της Φιλοσοφικής.

Υπάρχει ακόμα περιθώριο, πάντως. Αντί για μισόλογα, αναρτήσεις σε προσωπικές σελίδες στο facebook, «μου είπανε ότι είναι καλά εκεί» και άλλα τέτοια που αναπαράγονται άκριτα και επιτηδευμένα, να ενημερωθεί επίσημα, αρμόδια και υπεύθυνα η πόλη για το τι, πού, πώς και γιατί του νέου κλειστού. Και να το συζητήσει, επιτέλους.

Ακόμα, υπάρχει περιθώριο να πάρει μια πρωτοβουλία επιτέλους ο μέχρι τώρα άβουλος και αμέτοχος Δήμος Ιωαννιτών. Στα όριά του τοποθετείται ένα «150Χ70» κτίριο που θα φαίνεται από παντού δίπλα στην Παμβώτιδα, δεν είναι απλά ο τέταρτος για μονό στο μπάσκετ…

Και κάτι τελευταίο: Η πολιτική της ΝΔ στα Ιωάννινα φαίνεται ότι κυμαίνεται από τα «απάτητα βουνά» μέχρι την «πατημένη λίμνη». Η απόσταση μεταξύ των περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών τοπικών υπουργών, βουλευτών και παραγόντων είναι πολιτικά απέραντη. Τι θέση έχει άραγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός που «κατόπιν ενεργειών» του μεταφέρεται τελικά το κλειστό ξιφασκίας στην πόλη;