Περιφέρεια Ηπείρου: Να συναντηθούμε οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης με την κοινωνία και να ενώσουμε δυνάμεις.

O Σάββας Δημητριάδης, περιφερειακός σύμβουλος- Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων, γράφει για την αντιπολίτευση στην Περιφέρεια Ηπείρου

Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να παράγει πολιτικό αποτέλεσμα, να εντοπίζει τις αδυναμίες της εκάστοτε διοίκησης, ιδίως εκεί όπου καταγράφεται αλαζονεία και αυθαιρεσία της εξουσίας και να αναδεικνύει τα προβλήματα.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να έχει πρόγραμμα και προτάσεις που θα δίνουν διέξοδο και προοπτική στον τόπο.
Φυσικά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η προσπάθεια των παρατάξεων της αντιπολίτευσης της Περιφέρειας Ηπείρου να θέτουν σημαντικά ζητήματα, ερωτήματα λογοδοσίας και να καταθέτουν προτάσεις στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αποτέλεσμα αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων λείπει η διάθεση για εποικοδομητική συζήτηση από την πλευρά της Περιφερειακής Αρχής και η πλειονότητα των απαντήσεων που δίνονται είτε είναι εκτός θέματος, είτε είναι γενικόλογες μετατρέποντας τη διαδικασία σε «φιλολογική συζήτηση». Αυτό που σίγουρα προκύπτει είναι ότι η Περιφερειακή Αρχή βαδίζει χωρίς ουσιαστικό σχέδιο και με παρά πολλές απευθείας αναθέσεις που αποτελούν ένα σοβαρό θέμα για την περιφέρεια Ηπείρου.
Είναι γεγονός επίσης ότι οι πολλαπλές κρίσεις που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει σε επιδείνωση των προβλημάτων και στην περιφέρεια. Προβλήματα κοινωνικά, οικονομικά, ενεργειακά, περιβαλλοντικά, προβλήματα που απασχολούν έντονα τις κοινωνίες στις οποίες ζούμε.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Χρειάζεται μια απάντηση την οποία πρέπει να δώσουμε μαζί με την κοινωνία.
Θα μπορέσουμε λοιπόν παρατάξεις και κοινωνία να ενώσουμε δυνάμεις; Για να εκπονήσουμε ένα συγκροτημένο και συμπεριληπτικό σχέδιο, με προτεραιότητες για μια πολύπλευρη και ισορροπημένη παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων, για την πρόληψη και αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης.
Θα μπορέσουμε να ενώσουμε δυνάμεις για προστατέψουμε το περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά από την κερδοσκοπία, να εργαστούμε για την ενεργειακή δημοκρατία, να απαιτήσουμε ανοιχτά δημόσια δεδομένα με έμφαση σε αυτά που ενισχύσουν τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τον έλεγχο της διοίκησης αλλά και τη συμμετοχή των πολιτών; Θα δούμε σοβαρά πως μπορεί να ανατραπεί η ερημοποίηση και εγκατάλειψη της υπαίθρου; Θα διεκδικήσουμε από το κεντρικό κράτος;
Είναι μια μεγάλη πρόκληση. Το εγχείρημα δύσκολο και απαιτητικό, χρειάζονται συνεργασίες, να κοιτάξουμε και έξω από τις παρατάξεις και να συναντηθούμε με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην κοινωνία των πολιτών, στην έρευνα, στο πανεπιστήμιο, στον κόσμο της εργασίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε εμπειρίες, γνώσεις και να φτιάξουμε ένα σχέδιο.
Αυτό απαιτεί σε πρώτη φάση να ξεκινήσουμε την οργάνωση αυτής της συζήτησης. Χωρίς δισταγμούς με γρήγορες πρωτοβουλίες να συναντηθούμε οι παρατάξεις με την κοινωνία.
Αν δεν το κάνουμε, τότε κινδυνεύουμε λόγω της κατάστασης να εγκλωβιστούμε στην άσκηση κριτικής ή στο να αναδεικνύουμε μόνο τα «κακώς κείμενα» (είναι όντως πολλά και σοβαρά). Και τότε θα δούμε νέους «μεσσίες» να εμφανίζονται και να μην αλλάζει τίποτα για τον τόπο και τους ανθρώπους του.