Paranoid: 50 χρόνια χωρίς βελτίωση

Πριν από  50 χρόνια κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος που δικαιωματικά, καταχωρείται στο ράφι «heavy metal». Οι Black Sabbath, έβγαλαν το δεύτερο άλμπουμ τους και ένα από την τρομακτική μουσική αυτοκρατορία που έφτιαξαν, τη χάλασαν και την ξανάφτιαξαν καμιά δεκαριά φορές μέχρι να κατεβάσουν φέτος τα ρολά (70άρηδες πλέον), γιατί έτσι ήθελαν και κυρίως, γιατί μπορούσαν.

Το Paranoid είναι ένας δίσκος από εκείνους που δεν βγαίνουν πια, με όλη τη μεταφορική σημασία της έκφρασης. Γράφτηκε στα (σχεδόν) γρήγορα, μέσα στην ίδια χρονιά που το σκοτεινό πρώτο άλμπουμ της μπάντας από το Μπέρμιγχαμ είχε κυκλοφορήσει,  για να πιάσει λίγη από την επιτυχία του και να την επεκτείνει.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

 Το συγκρότημα και η παραγωγή αλλού πόνταραν και από αλλού τους ήρθε. Το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο του άλμπουμ και έπιασε το ένα από τα δύο φυλάκια του «μάτσο» ροκενρολ (απέναντι φυλάει το Smoke on the Water), γράφτηκε την τελευταία στιγμή, γιατί η διάρκεια του δίσκου ήταν πολύ μικρή. Το War Pigs, η ομοβροντία πυροβολικού με τους αντιπολεμικούς στίχους, αρχικά ήταν σχεδιασμένο να δώσει το όνομά του στον δίσκο, αλλά κρίθηκε… πολύ σατανικό, οπότε το άλλαξαν κάπως.

Το Iron man ξεκινούσε από ένα ανόητο κολπάκι στην κιθάρα και κατέληγε σε κούρσα μεταξύ των μελών της μπάντας. Και το καλύτερο; Κανένα από αυτά δεν ήταν το πραγματικά καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Πώς άλλωστε, τη στιγμή που κάπου ανάμεσά τους περιφερόταν το Planet Caravan ή το Fairies Wear Boots;

Και όλα αυτά, χωρίς η λέξη Paranoid να αναφέρεται πουθενά στους στίχους του τραγουδιού…