Όταν ο Μπλάκμορ απέλυε κόσμο

Το 1975 ο Ρίτσι Μπλάκμορ, ένας από τους πιο προικισμένους και εγωπαθείς κιθαρίστες ογκόλιθους του ροκενρόλ, είχε αφήσει τους Deep Purple γιατί τα χνώτα του δεν ταίριαζαν με αυτά των υπολοίπων. Οι Purple χωρίς αυτόν, έβγαλαν ένα από τα καλύτερα, όσο και παραγνωρισμένα άλμπουμ τους, το Come taste the band, αυτός πλησίασε έναν κοντό με στεντόρεια φωνή και τη μπάντα του, για να κάνει κάτι που είχε στο μυαλό του καιρό.

Το (Ritchie Blackmore’s) Rainbow θα ήταν το πρώτο άλμπουμ των Rainbow και όχι ένα από τα καλύτερά τους. Για δύο-τρεις λόγους όμως, έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο επιτυχημένα ντεμπούτο άλμπουμ όλων των εποχών, κυρίως γιατί η μελωδική συνάντηση του Ρόνι Ντίο με τον Μπλάκμορ ήταν αρκετή για να απελευθερώσει τη δύναμη του πρώτου, κυρίως. Γιατί ο δεύτερος, αργότερα, έγραφε μουσική για ασανσέρ και διαφημιστικά…

Το (σχεδόν) ομώνυμο άλμπουμ των Rainbow ήταν μια προσωπική υπόθεση του Μπλάκμορ που, αρχικά ήθελε να ηχογραφήσει ένα σινγκλ μόνο: το Black Sheep of the Family των Quatermass, στους οποίους έπαιζαν διάφοροι πρώην και νυν κολλητοί του, από τον Νικ Σίμπερ που έπαιξε μπάσο στην ψυχεδελική φάση των Purple, μέχρι τον Ντον Έιρι που παίζει σήμερα πλήκτρα στους Purple.

O Μπλάκμορ λοιπόν, που είχε πάρει το αυτί του τον Ντίο, με τους Elf, τον κάλεσε να ηχογραφήσουν το κομμάτι στη Φλόριντα. Ο Ντίο έφερε τη μπάντα του ως session μουσικούς και η φάση τράβηξε μέχρι τη δημιουργία ενός ολόκληρου άλμπουμ με επικές μελωδικές στιγμές όπως το Temple of the King, πανεύκολα ριφ με αστείους στίχους όπως το Man on the Silver Mountain, που το δίδυμο Μπλάκμορ-Ντίο τα είχε πολύ εύκολα, κάνα δυο διασκευές όπως το Still I’m Sad και ιδού: Στις 4 Αυγούστου 1975 μια νέα μπάντα έβγαζε το πρώτο της άλμπουμ, αφού πρώτα ο δικτατορίσκος θεός της κιθάρας είχε απολύσει όλους τους μουσικούς, πλην του τραγουδιστή.

Η συνέχεια ήταν σαφώς καλύτερη, με το Rising και το Long Live Rock’n’Roll, δύο άλμπουμ που έδωσαν καινούργια διάσταση στο «επικό ροκ» και υπέδειξαν τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο ως έναν από τους στυλοβάτες της σκληρής μουσικής.