Όταν διαλύθηκαν οι Pink Floyd

Στις 21 Μαρτίου του 1983, κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ των Pink Floyd, με τη σύνθεση που τους έδωσε τη θέση στο υπερσύμπαν των μουσικών διανοιών.

Το Final Cut ήταν κατά πολύ υποδεέστερο της μπάντας και των περιστάσεων και ήταν ουσιαστικά μια επιβεβαίωση, αφενός της παντοκρατορίας του Γουότερς, αφετέρου του γεγονότος ότι η μπάντα δεν ήταν έπαιζε ως σύνολο ήδη από μερικά χρόνια πριν-ασχέτως του αποτελέσματος που έβγαινε πιο έξω.

Το άλμπουμ όμως δεν ήταν καθ’ ολοκληρίαν «Floyd» καθώς ο Ρικ Ράιτ είχε αποχωρήσει ήδη, από τις μέρες του The Wall, επικαλούμενος την πίεση που ασκούσε ο Γουότερς στους υπόλοιπους, και πιθανώς και σε όλο το σύμπαν.

Πρακτικά, το Final Cut ήταν ένα δικό του άλμπουμ. Τραγουδάει σε όλα τα κομμάτια και πλακώνεται σε κάθε περίσταση με τον Γκίλμορ, ο οποίος κάνει «λευκή απεργία».

Ο Γουότερς τον σβήνει αργότερα από τα credits της παραγωγής του δίσκου, όπου βέβαια υπάρχει ο ίδιος, μαζί με τους Τζέιμς Γκάθρι και Μάικλ Κέιμεν.

Ο Γκίλμορ επικαλέστηκε την πολιτικοποίηση της μπάντας από τον Γουότερς, ο οποίος είχε βρει την ευκαιρία να την «πει» στο θατσερικό κράτος, με αφορμή τον πόλεμο των Φώκλαντς και τον εθνικισμό των Τόρις.

Ο Μέισον είχε πάρει αποστάσεις γενικά, αλλά από τότε έπαψε να συμπαθεί ιδιαίτερα, δημόσια τουλάχιστον, τον Γουότερς.

Τελικά, κατά καιρούς όλη η μπάντα χαρακτήριζε το άλμπουμ «χαμένο χρόνο». Ο Γουότερς αποχώρησε 2 χρόνια αργότερα, οι υπόλοιποι συνέχισαν σε κάτι που ήταν μεν Floyd στα live, αλλά ήταν και αρκετά διαφορετικό.

Εν γένει, το όντως μετριότατο, ειδικά για Floyd, άλμπουμ, είναι ένα αντιπολεμικό concept έργο με κάποιες φωτεινές στιγμές, όπως το Not now, John και το Fletcher Memorial Home.

Κυρίως, αποτελούνταν από κομμάτια που ξέμειναν από το The Wall και κάποια, τα οποία είχαν ηχογραφηθεί κατά τη διάρκεια και μετά τα γυρίσματα της ομώνυμης ταινίας του Άλαν Πάρκερ. Μαζί με το άλμπουμ κυκλοφόρησε και μια ταινία μικρού μήκους, με το ίδιο όνομα και 4 κομμάτια, σε σκηνοθεσία του Γουίλι Κρίστι, γαμπρού του Γουότερς.

Ήταν το δεύτερο πιο αποτυχημένο εμπορικά άλμπουμ της μπάντας, μαζί με το Meddle, το οποίο όμως ήταν καταπληκτικό…