Όταν οι Pink Floyd έπαιξαν στην Αθήνα

Το φετινό καλοκαίρι είναι ίσως το πιο πλούσιο συναυλιακά των τελευταίων ετών, με το Release που γίνεται στην πλατεία Νερού στο Φάληρο, να είναι ο νέος «βασιλιάς» του χώρου, καθώς το Rockwave παρέδωσε πνεύμα, πριν αλλάξει εντελώς χαρακτήρα.

Ποιο είναι όμως το μεγαλύτερο συναυλιακό γεγονός που έχει γίνει στην Ελλάδα; Είναι οι Stones του ’98; Ενδεχομένως, γιατί οι Stones έχουν περάσει προ πολλού τα όρια της ανθρώπινης μουσικής ικανότητας. Είναι οι U2 το ’97; Πιθανώς, καθώς ήρθαν προτού ξεπέσουν στα επίπεδα μπάντας για διαφημίσεις και μάζεψαν πολύ κόσμο, χάρη και στη δωρεάν πρόσβαση.

Είναι η πρώτη φορά του Iggy Pop στο Ρόδον; Οι Mano Negra στον ίδιο χώρο; O Γκάλαχερ προ αμνημονεύτων, στη Νέα Φιλαδέλφεια; Μπορεί.

Η μεγαλύτερη όμως ιστορικά και σημαδιακά συναυλία όλων των εποχών στην Ελλάδα, είναι αυτή που έγινε πριν από 30 χρόνια και κάτι μέρες: Όταν ήρθαν οι Pink Floyd στο ΟΑΚΑ.

Στις 31 Μαΐου του 1989 λοιπόν, μπορούσες να δεις ένα από τα τρία κορυφαία συγκροτήματα του πλανήτη με 3.500 δρχ -το ακριβότερο- εισιτήριο, που για τα δεδομένα της εποχής, ήταν οριακά πανάκριβο. 

Τη διοργάνωση της συναυλίας την είχε το «Νέο Ρεύμα», μια εταιρία που ήταν.. γέννημα της εποχής. Οι μεταβάσεις, πολιτικές και κοινωνικές τότε, ήταν πολλές και οι Floyd, έστω και χωρίς το φυσικό τους ηγέτη Ρότζερ Γουότερς που ήρθε και αυτός αρκετά αργότερα στην Ελλάδα (σε μια επίσης πολύ μεγάλη συναυλία), ήταν ο καλύτερος τρόπος να χαρακτηριστεί καλλιτεχνικά.

Η Ελλάδα είχε μια μικρή παιδεία μεγάλων live, ήδη. Πέρα από το επεισοδιακό live του Ρόρι το '81 στη Φιλαδέλφεια, το 1987 είχαν έρθει για πρώτη φορά οι Iron Maiden στην Ελλάδα και το 1982 είχε αρχίσει ήδη να δημιουργεί τον ελληνικό του μύθο με το live στο Σπόρτινγκ ο Νικ Κέιβ, με τους Birthday Party. Το «Ρόδον» στη Μάρνη επίσης, θα έφτιαχνε μια νέα γενιά συναυλιακών κοινών, ξεκινώντας μερικούς μήνες αργότερα.

Η φάση των Floyd όμως ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν η πραγματικά πρώτη τεραστίων διαστάσεων απαιτητική παραγωγή που καλούνταν να «στήσουν» Έλληνες διοργανωτές, με προϋπολογισμό και αμοιβές που ήταν θηριώδη, με πολύ ακριβό για τα δεδομένα της εποχής, εισιτήριο και κάμποσα ρίσκα.

Εκείνο το βράδυ όμως στο ΟΑΚΑ, για τους 60.000 και πλέον που βρέθηκαν εκεί, ήταν κανονική αποκάλυψη. Από τους «διανοούμενους» και τους πολιτικούς, μέχρι τα πανκιά που υπό κανονικές συνθήκες ήταν ορκισμένοι εχθροί του μουσικού είδους που πρέσβευαν οι Floyd, αλλά πήγαν να δούνε το γεγονός, ο κόσμος αντιλήφθηκε, όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του από εκείνο το δίωρο και πλέον χαμό, ότι οι συναυλίες πλέον στην Ελλάδα προχωρούσαν σε ένα άλλο επίπεδο.

Όσο για το αυστηρά συναυλιακό κομμάτι, οι Floyd είχαν έρθει τότε στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της περιοδείας ενός από τα πιο μέτρια άλμπουμ τους, του A momentary lapse of reason. Είχαν φέρει όμως όλη την «πραμάτεια», την τεράστια σκηνή, τα γουρούνια, τους δασκάλους και όλα εκείνα που έκαναν το σόου τους αμίμητο.

Και φυσικά, ανάμεσα στους 18 μουσικούς που βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στη σκηνή, ήταν ο Ντέιβιντ Γκίλμορ, ο Νικ Μέισον και ο μακαρίτης πλέον, Ρικ Ράιτ. Ακόμα και χωρίς τον Γουότερς το γεγονός που έλαβε χώρα το βράδυ της 31ης Μαΐου 1989 και φέτος κλείνει τα 30 του χρόνια, άνοιξε μια τρύπα στο χωροχρόνο…