Με κεντρικό ομιλητή τον ομότιμο καθηγητή του ΕΚΠΑ και πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Τάσο Γιαννίτση, αλλά και πλήθος προσκεκλημένων, έγινε τη Δευτέρα το βράδυ η εκδήλωση για το Ολοκαύτωμα.
Μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα Γιόσι Αμράνι, ο γενικός γραμματέας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, ο πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος Γιάννης Μπουτάρης, οι οποίοι απεύθυναν και χαιρετισμούς καθώς και πολύς κόσμος που γέμισε την αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου.
Ο Τάσος Γιαννίτσης σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Η αποδοχή ενός Κώδικα Ηθικής είναι τόσο παλιά, όσο και η συγκρότηση των πρώτων ανθρώπινων κοινωνιών. Στην ιστορία, οι κανόνες Ηθικής αποτελούν πάντα και παντού κεντρικό στοιχείο. Οι 10 εντολές του Μωυσή, η στάση της Αντιγόνης απέναντι στον Κρέοντα και πολλά άλλα παραδείγματα από τη δική μας ή την παγκόσμια ιστορία είναι χαρακτηριστικά. Μπορεί οι κανόνες αυτοί να διαφέρουν από κοινωνία σε κοινωνία, μπορεί να εξελίσσονται στο χρόνο, όμως συγκροτούν συστήματα Ηθικής και ηθικές κλίμακες αξιών, που εκφράζουν την πιο σημαντική διαφορά του ανθρώπου από οποιοδήποτε άλλο ον του κόσμου. Όμως, δυστυχώς, η διαφορά αυτή εκδηλώνεται και στο άκρως αντίθετο της Ηθικής, καθώς μόνο στον άνθρωπο υπάρχει ο βασανισμός, ο σαδισμός, η οργανωμένη εξολόθρευση άλλου ανθρώπου, άλλων κοινωνιών ή κοινωνικών τμημάτων».
Πρόσθεσε ακόμα ότι «ανάληψη ευθύνης σημαίνει αντίσταση ή σύγκρουση με ο,τιδήποτε αποτελεί παράλογο, γκροτέσκο, μισαλλόδοξο, επικίνδυνο για την ανθρώπινη υπόστασή μας και τις αξίες που πολλές κοινωνίες έχουν ενστερνισθεί. Η απραξία δεν μας κάνει θεατές, ούτε μας απαλλάσσει από την ευθύνη, όπως δεν απαλλάσσει από την ευθύνη αναρίθμητους περισσότερους απ’ όσους κατηγορήθηκαν και τιμωρήθηκαν για τη συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα».
Διατύπωσε και απόψεις όπως ότι «η βία οικοδομείται σταδιακά και αργά, μέσα από συνεχείς ενέργειες, αντιλήψεις, συμπεριφορές, που κάποια στιγμή ξεσπάνε μπροστά μας ή παραδίπλα μας με καταστροφική μανία, που μπορεί στην αρχή να μην είναι Ολοκαύτωμα, αλλά που προετοιμάζει ένα Ολοκαύτωμα, γενοκτονίες, και, πάντως, είναι προάγγελος ολέθριων εξελίξεων».
Τέλος, αναφέρθηκε στον δήμαρχο Ιωαννίνων λέγοντας ότι «σε μια ‘κανονική’ κοινωνία η εκλογή ενός Έλληνα πολίτη με εβραϊκό θρήσκευμα δεν θα έπρεπε να αποτελεί σημείο ιδιαίτερου σχολιασμού. Οι προϋποθέσεις ανάληψης δημόσιων θέσεων προβλέπονται στο Σύνταγμα και τους νόμους. Επειδή όμως πολλά βλέπουν τα μάτια μας και επειδή η ιστορική μνήμη είναι πάντα ενεργή μέσα μας, η εκτίμησή μου είναι ότι η εκλογή του Μωυσή Ελισάφ αποτελεί δείγμα, ότι ως κοινωνία μπορεί να φτάσαμε σε μια στιγμή όπου, έστω και αποσπασματικά, οι θεσμικές λειτουργίες έχουν αρχίσει να παραμερίζουν προκαταλήψεις, στερεότυπα και ιδεοληψίες, και όπου τα κριτήρια εκλογής και αξιολόγησης των δημοσίων προσώπων αρχίζουν και παίρνουν στην πράξη τη θέση που προβλέπεται στο σύνταγμά μας».
Ο δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ είπε ανάμεσα σε άλλα, στην ομιλία του:
«Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτές οι εκδηλώσεις οφείλουν να υπηρετήσουν την παραδειγματική μνήμη που γονιμοποιεί τα τραύματα του παρελθόντος, τα χρησιμοποιεί ως παραδείγματα που μπορούν να αναχθούν σε γενικότερα διδάγματα και έτσι αυτή η μνήμη καθίσταται απελευθερωτική για τα άτομα και τις κοινωνίες και επιτρέπει να υπερβεί κανείς το γεγονός και να κατανοήσει και να προλάβει ανάλογα φαινόμενα.
Εξάλλου το ολοκαύτωμα, το ριζικό κακό όπως το ονόμασε η Χάνα Άρεντ, δεν ανήκει σε κανένα, κανένας δεν μπορεί να οικειοποιηθεί τη μνήμη του και ως εκ τούτου ανήκει σε όλο τον κόσμο».
Πρόσθεσε ακόμα ότι «και ο πυρήνας αυτού του ανήκουστου εγκλήματος που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία έχει όνομα και είναι ο παμπάλαιος πολυποίκιλος ευρωπαϊκός αντισημιτισμός, ο πυρήνας κάθε προκατάληψης σύμφωνα με τον Σίγκμουντ Φρόυντ. Δύο χιλιάδες χρόνια αντιιουδαϊσμού βρήκαν την πιο αποτρόπαια κατάληξη τους στο Ολοκαύτωμα. Ο αντισημιτισμός του ναζισμού, ο λυτρωτικός αντισημιτισμός δεν αποτελεί δευτερογενές στοιχείο της ναζιστικής ιδεολογίας, αποτελεί τον πυρήνα της. Επομένως τέτοιες εκδηλώσεις μνήμης οφείλουν και μπορούν να δώσουν μια τελεσίδικη απάντηση στην αναβίωση και εδραίωση αυτού του παμπάλαιου αντιεβραϊσμού και η πόλη μας μπορεί ενδεχόμενα να έδωσε αυτό το μήνυμα με σαφήνεια και καθαρότητα».