Οι «Ζωσιμάδες» και η ιστορία τους

Η φωτογραφία, είναι από παιχνίδι του «Αβέρωφ», μια από τις κραταιές, προ-ΠΑΣ ποδοσφαιρικές ομάδες, όταν οι «Ζωσιμάδες» ήταν ακόμα ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά γήπεδα. Δεν υπάρχει καλύτερη χρονική συγκυρία για ένα «ταξίδι στο χρόνο» από την τωρινή, που το θέμα του γηπέδου έχει ξαναφουντώσει στα Γιάννενα.

Ο πρώτος που είχε την ιδέα ενός γηπέδου, ήταν ο πολυπράγμων και δραστήριος μητροπολίτης Σπυρίδωνας, ο οποίος επεδείκνυε μια μοναδική ικανότητα συγκέντρωσης περιουσιακών στοιχείων στη μητρόπολη. Το 1929 λοιπόν μπαίνει η πρώτη πέτρα, η οποία σήμερα βρίσκεται κάπου στα θεμέλια του γηπέδου, σε χώρο που σχηματίζεται από τα οικόπεδα. Αυτά, τα αγοράζει η μητρόπολη από ιδιώτες και την Εθνική Τράπεζα. Το στάδιο φτιάχνεται τμηματικά, όσο αγοράζονται οικόπεδα, σε μια περίοδο είκοσι περίπου ετών. Η μεγαλυτερη έκταση, στα Γιάννενα που τότε είναι πολύ διαφορετικά, είναι το «χωράφι του χότζα», καθώς και κάποιες μικροϊδιοκτησίες γύρω του.

Το 1945, στις 4 Σεπτεμβρίου για την ακρίβεια, το γήπεδο παίρνει το όνομά του, προς τιμή των αδερφών Ζωσιμάδων. Την απόφαση υπογράφει η πρώτη του διοίκηση: μητροπολίτης Σπυρίδωνας-πρόεδρος, Περικλής Κέλμος-αντιπρόεδρος, Αριστομένης Λεύκοβιτς-γραμματέας, Βασίλειος Λάππας-έφορος, Γεώργιος Κραψίτης-ταμίας.

Η πρώτη του μορφή είναι φυσικά πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Δεν υπάρχουν αποδυτήρια και οι αθλητές αλλάζουν «στην αυλή της κυρα Κώσταινας» όπως αναφέρει ο Σπύρος Στεφόπουλος στο βιβλίο του «Ματιές και σκέψεις στην ιστορία». Η πρώτη εξέδρα χωράει 500 θεατές και είναι… περίεργα κατασκευασμένη. Είναι ψηλή και απότομη, με αποτέλεσμα να σημειώνονται συχνοί τραυματισμοί από πτώσεις.

Το 1959 τα Αγαθοεργά καταστήματα παραχωρούν το στάδιο στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Όμως, παραλίγο οι «Ζωσιμάδες» να μη βρίσκονται εκεί που είναι σήμερα, αλλά σε έκταση πίσω από την Περίβλεπτο, η οποία ανήκει στον ιερό ναό. Τελικά, ο μητροπολίτης Σεραφείμ (και μετέπειτα αρχιεπίσκοπος) υπογράφει την παραχώρηση του γηπέδου αντί 3 εκατ. δραχμών. Το «κόλπο» ήταν ότι η ΓΓΑ αγόρασε μεν την έκταση των «Ζωσιμάδων», αλλά στην τιμή οικοπέδου που προβλεπόταν για την αντίστοιχη (μεγαλύτερη) έκταση στην Περίβλεπτο.

Το στάδιο όμως απέχει ακόμα από τη σημερινή του μορφή. Ουσιαστικά, κατεδαφίζεται μέχρι θεμελίων (για την καταστροφή της εξέδρας χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και εκρηκτικά σύμφωνα με μαρτυρίες) και ξαναφτιάχνεται. Επίσης, γίνονται κάποιες πρόσθετες απαλλοτριώσεις για να μεγαλώσει ο χώρος. Το 1965 παραχωρήθηκε δωρεάν η προμελέτη του ηλεκτροφωτισμού από τη Siemens. Το γήπεδο πλησιάζει στη σημερινή του μορφή το 1966, όταν ολοκληρώνεται και ο στίβος. Στις αρχικές μελέτες, περιλαμβανόταν ακόμα και η δημιουργία… κολυμβητηρίου.

Στη νεότερή του ιστορία, το 1993 έπεσε η τότε σκεπαστή, ενώ το 2000 τοποθετήθηκαν οι προβολείς, καταστρέφοντας τότε το ταρτάν του στίβου, που «υποφέρει» μέχρι σήμερα.