Κλειστά γυμναστήρια στα Γιάννενα: 40 χρόνια φαγούρα

Τα Γιάννενα είχαν μια μέτρια έως καλή παράδοση στα αθλήματα «κλειστού χώρου», που μετά την ακμή τους στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές του ’90, έφτασαν ξανά τα δύο-τρία τελευταία χρόνια σε υψηλό επίπεδο, κυρίως στο μπάσκετ.

Αυτό που δεν είχαν ποτέ όμως, ήταν ένας αναπτυξιακός προγραμματισμός στις υποδομές. Τα βασικά κλειστά γήπεδα στα Γιάννενα είναι τρία, στη Λιμνοπούλα το παλιότερο, στο Πανεπιστήμιο και το Νέο Κλειστό, που έχουν ηλικίες από 40+ χρόνια μέχρι 3 το πιο «νεαρό». Όλα μαζί όμως ίσα που ξεπερνούν τη χωρητικότητα των 1.000 θέσεων.

Επίσης, η λειτουργικότητά τους είναι είτε πεπερασμένη, είτε συγκεκριμένη. Το νέο κλειστό που είναι ένα ωραίο και σύγχρονο γήπεδο, προορίζεται μόνο για μπάσκετ, χωρίς βοηθητικές αίθουσες και χώρους. Ενδεικτικό είναι ότι ξεκίνησε να κατασκευάζεται ως «αίθουσα βαρέων αθλημάτων», για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της πάλαι ποτέ ακμάζουσας άρσης βαρών και κατέληξε κλειστό γήπεδο μπάσκετ.

Η Λιμνοπούλα είναι γηραιά, με συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες συντήρησης, ενώ το πανεπιστήμιο είναι μια παράλληλη υπόθεση, όχι διαθέσιμη για τον επαγγελματικό ή ημιεπαγγελματικό αθλητικό χώρο της πόλης.

Για χρόνια, οι άνθρωποι του μπάσκετ και του βόλεϊ κατά βάση, αλλά και του χάντμπολ, θέτουν το ζήτημα της ανάπτυξης και λίαν προσφάτως, των διακρίσεων σε επίπεδο πρώτων και δεύτερων κατηγοριών. Η γυναικεία ομάδα του ΠΑΣ Γιάννινα παίζει στην Α1 μπάσκετ, αλλά το πλάνο της (και το οικονομικό), δεν μπορεί να υποστηριχτεί από ένα γήπεδο με πολύ περιορισμένη χωρητικότητα, όσο και σύγχρονο να είναι, όπως το Νέο Κλειστό στην Ανατολή.

Επίσης, ήδη εκεί φιλοξενείται όλο το τοπικό μπάσκετ, με την αντίστοιχη ομάδα του ΠΑΣ στους άνδρες να είναι σε ανοδική φάση.

Από την άλλη, αυτό που θα περίμενε κανείς, ότι δηλαδή μπορεί να μην υπάρχει ένα μεγάλο γήπεδο, αλλά τουλάχιστον θα ευνοείται ο μαζικός, λαϊκός αθλητισμός, δεν ισχύει. Είτε λόγω έλλειψης ωρών που καλύπτονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους συλλόγους, είτε λόγω έλλειψης προσωπικού, τα περισσότερα κλειστά γυμναστήρια είναι πρακτικά κλειστά για μεμονωμένα κοινά. 

Τα γυμναστήρια των σχολείων είναι επίσης «κατειλημμένα» και κάποια από αυτά πολύ παλιά και σχεδόν δυσλειτουργικά, ενώ το κλειστό στις Καρυές που είναι καινούργιο και πολύ καλό, δεν έχει ούτε κερκίδες και μέχρι πολύ πρόσφατα, ούτε τουαλέτες και αποδυτήρια…

Ακόμα μια ένδειξη του «ακατάστατου» και μόνιμα απρογραμμάτιστου τρόπου που γίνεται η κουβέντα για τα κλειστά γυμναστήρια, είναι η εξέλιξη του «Β΄ κλειστού». Ως «Β’ κλειστό» θεωρείται το σχέδιο για κατασκευή γηπέδου στον Βοτανικό. Το «Α’» είναι η… Λιμνοπούλα, για να γίνει αντιληπτό από πόσο παλιά έρχεται ο σχεδιασμός.

 Το περασμένο καλοκαίρι, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την κατασκευή γηπέδου στον Βοτανικό, στο σημείο όπου σχεδιάζεται εδώ και χρόνια, ενώ τον Ιούνιο, ξεκίνησαν οι τυπικές διαδικασίες. Το σχέδιο ήταν γήπεδο 2.500 θέσεων με κόστος 4,5 εκατ. ευρώ, τα οποία δεσμεύτηκαν στο ΠΔΕ.

Πριν από λίγες μέρες, ο περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης, με το συνήθη τρόπο του, ανέτρεψε αυτό το σχέδιο και ουσιαστικά, ανακοίνωσε την πρόθεση του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνη Γεωργιάδη και του εκπροσώπου της ΛΑΜΔΑ που έχει την επένδυση στο Ελληνικό (της Αθήνας), να μεταφέρει το προκάτ γήπεδο του μπάσκετ, στα Γιάννενα. Ο χώρος είναι υπό συζήτηση, καθώς μπορεί να μην είναι καν ο Βοτανικός, αλλά τα Καρδαμίτσια. Έτσι, ένα σχέδιο που έφτασε σε ένα κάποιο σημείο από πλευράς γραφειοκρατίας, πετάχτηκε στα σκουπίδια.

Η είδηση προκάλεσε ευφορία στους αθλητικούς παροικούντες. Λογικό άλλωστε γιατί τόσα χρόνια βολεύονται κυριολεκτικά σε… γκαρσονιέρες. Ωστόσο, ο «προγραμματισμός» δεν είναι πειστικός. Το κλειστό του μπάσκετ που κατασκευάστηκε στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Ελληνικού ως προκάτ, όπως και πολλά άλλα για τους Ολυμπιακούς του 2004, έχει φέρουσα χωρητικότητα από 10.300 μέχρι 15.000 άτομα.

Εάν τελικά… μετακομίσει στα Γιάννενα, θα είναι το μεγαλύτερο γήπεδο της περιοχής και φυσικά, θα έχει τα μεγαλύτερα κόστη συντήρησης. Εκεί, στη συμμετοχή στο κόστος, οι επαγγελματικοί σύλλογοι της πόλης έχουν μια κυμαινόμενη παράδοση και δεν είναι λίγες οι φορές που ανακαλύφθηκαν (μεγάλα) χρωστούμενα από επαγγελματικά σωματεία, εις βάρος δημόσιων εγκαταστάσεων.

Πέρα από τους «εύκολους» τίτλους που γέμισαν διάφορα ΜΜΕ και δεν απηχούν ακριβώς την πραγματικότητα για το «τελειωτικό» της υπόθεσης, υπάρχουν πολλά ακόμα να διευκρινιστούν. Η Περιφέρεια Ηπείρου εκτιμάει ότι το κόστος μεταφοράς, εγκατάστασης, αλλά και νέου παρκέ (το γήπεδο δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή), θα είναι «περίπου το μισό από τα 4,5 εκατ. που προβλέφθηκαν για τον Βοτανικό», σύμφωνα με τον περιφερειάρχη. Βέβαια, ο ίδιος «κοστολόγησε» στα 15 εκατ. ευρώ την κατασκευή νέου γηπέδου, ποσό τριπλάσιο από αυτό που είχε προβλεφθεί…

Θα πάμε από τις 400 και 500 θέσεις στις 15.000 λοιπόν; 

Υπάρχει ένας οικονομικός προγραμματισμός για να μη μεταφερθεί στα Γιάννενα (αν τελικά γίνει πράξη η υπουργική υπόσχεση) ένα γήπεδο που θα συνεχίσει να φθείρεται λόγω του υψηλότατου κόστους που έχει; Ή θα καυχηθούμε για ένα απόκτημα που έτσι και αλλιώς, η εταιρία στην οποία εκχωρήθηκε το Ελληνικό θέλει να «ξεφορτωθεί», αλλά δεν θα μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε;