Ο Τζιμ Τζάρμους μας δίνει κίνδυνο

Υπάρχει μια σκηνή στην «Γλυκιά συμμορία», όπου ο Κωνσταντίνος Τζούμας, λίγο πριν κλείσει την πόρτα του σπιτιού του αφού έχουν μπει μέσα διάφοροι, κοιτάει διερευνητικά έξω και λέει: «μάλιστα. Καμιά άλλη ανωμαλάρα;»

Αυτή η σκηνή της θρυλικής ταινίας του Νικολαΐδη, θα μπορούσε να είναι ένα τρέιλερ για το Gimme Danger, το ντοκιμαντέρ για τους Stooges, που σκηνοθετεί ο Τζιμ Τζάρμους, 33 χρόνια πριν καν αυτό βγει. Η 24^η Νοεμβρίου (στην Ελλάδα) θα είναι μέρα αποκάλυψης για δύο βασικές ομάδες οπαδών, οι οποίες συναντιούνται πολύ συχνά:

Πρώτοι, οι οπαδοί των Stooges, της μπάντας που κατάφερε να πάει τη μουσική επανάσταση του Ντιτρόιτ ένα στάδιο παραπάνω και του Τζιμ Όστερπεργκ ή αλλιώς Ίγκι Ποπ, που έμαθε τον κόσμο τι σημαίνει υπερβολή και διονυσιασμός, συνοδεία καταιγιστικών φαζαρισμένων ακόρντων. Δεύτεροι, οι οπαδοί του Τζάρμους και των lo fi κινηματογραφικών μανιφέστων του, που φέτος, περιμένουν δύο έργα από τον ασπρομάλλη κομισάριο: Μια ταινία, το «Πάτερσον», το οποίο το περιμένουμε τον προσεχή Ιανουάριο στην Ελλάδα και φυσικά, το ντοκιμαντέρ για την «καλύτερη μπάντα του πλανήτη» όπως λέει ο ίδιος ο Τζάρμους,

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης φτιάχνει ένα μουσικό ντοκιμαντέρ. Προηγήθηκε το «Year of the Horse», στο οποίο εκτυλίσσεται η περιοδεία του Νιλ Γιάνγκ και των Crazy Horse το 1996, με αναδρομές όμως στην ιστορία του γκρουπ από καταβολής του.

Ούτε είναι η πρώτη φορά που ο Τζαρμους ασχολείται με τη μουσική. Ο «Νεκρός» με το υποτονικό και υποβλητικό μαζί σάουντρακ του Γιανγκ, το ιστορικό «Mystery train», ακόμα και το σάουντρακ του «Broken flowers» και το πιο πρόσφατο «Only lovers left alive», είναι ταινίες στηριγμένες πάνω στη μουσική και όχι απλά συνοδευόμενες από αυτή.

Στο Gimme Danger όμως, εποπτικό αντικείμενο είναι οι Stooges. Όταν το γκαράζ ροκ προσπαθούσε να περάσει από την underground αφάνεια και την ποπ προσέγγιση, όταν οι MC5 αποτύχαιναν να περάσουν αλώβητοι το κατώφλι του Ντιτρόιτ (όπου γεννήθηκε αυτή η μουσική), εκεί ακριβώς οι Stooges έρχονταν να εξηγήσουν ότι η τέχνη πολύ συχνά γρατζουνάει σαν γυαλόχαρτο για σκληρές επιφάνειες. Ο Ίγκι Ποπ δε, περπάτησε περήφανα και έξω από τα όρια του γκαράζ ροκ, φορώντας κατάσαρκα τα παράσημα εκείνου που έδειξε το δρόμο για το πανκ και βόλταρε στην ποπ και στην τζαζ, με την ίδια ευκολία που αναπνέει (κάτι που εδώ και καιρό συνιστά ιατρικό θαύμα).

Σήμερα, οι αδερφοί Άστον έχουν πεθάνει εδώ και μερικά χρόνια και από τις πρώτες συνθέσεις της μπάντας μένει μόνο ο Τζέιμς Ουίλιαμσον και φυσικά, ο μέγας χαμαιλέων Ίγκι.  Η συνάντησή τους με τον Τζάρμους, αναμένεται πως και πως. Το τρέιλερ είναι ήδη αρκετά προβοκατόρικο και όσοι-όσες έχουν βρεθεί έστω και μια φορά στο κοινό μιας συναυλίας του Ίγκι Ποπ, μπορούν να διαβάσουν πίσω από τις γραμμές αυτού του άρθρου και να καταλάβουν…