ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Στίβεν Κινγκ, ο Λάβκραφτ και ο Χέμινγουεϊ σε ένα δίσκο

Εικόνα του άρθρου Ο Στίβεν Κινγκ, ο Λάβκραφτ και ο Χέμινγουεϊ σε ένα δίσκο
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 02/08/2020, 16:05
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πριν από 36 χρόνια, στο στούντιο Sweet Silence της Κοπεγχάγης, τόπο καταγωγής ενός εκ των μελών της, μια μπάντα νεαρών έβγαζε ένα από τα πιο θορυβώδη άλμπουμ του ροκενρόλ.

Οι Metallica με το Ride the Lightning έμπαιναν σταδιακά σε φάση ωριμότητας και εγκατέλειπαν τις «clearasil days». Ωστόσο, το Ride… είχε σε μεγάλες ποσότητες, αυτό που πολύς κόσμος αγάπησε στους πρώιμους Metallica (και έχασαν αργότερα): την επιθετική, ωμή εκφορά της μελωδίας.

Έμπνευση για το Ride the Lighting υπήρξε το The Stand, το βιβλικό-αποκαλυπτικό έπος του Στίβεν Κινγκ και βασικός παράγοντας τη δημιουργίας του, ήταν ο Κλιφ Μπάρτον. Ο καλύτερος, ενδεχομένως, μπασίστας που πέρασε ποτέ από το thrash, ήταν αυτός που συμμάζεψε τον ήχο της μπάντας και ο Κερκ Χάμετ, ο αντικαταστάτης του Ντέιβ Μαστέιν, άρχισε να συνεισφέρει και αυτός συνθετικά. Τα δύο βασικά δείγματα-σημεία αναφοράς του δίσκου όμως, δεν τον περιλαμβάνουν. Το οργανικό Call of Ktulu είναι μια (τρομερή) σύνθεση της μπάντας με Μαστέιν και ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έγραψε ποτέ συγκρότημα, το For Whom the Bell Tolls, είναι των «παλιών».

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να στηρίξετε με μια συνδρομή


Το πρώτο σινγκλ όμως, δεν είχε καμία σχέση με την ταχύτητα και την τραχύτητα των υπολοίπων: το Fade to Black ήταν λυρικότατο, μπαλαντοειδές μέχρι τη μέση, καθώς και μια προβολή από το μέλλον της μπάντας. Η σύνθεση είναι εξαιρετική (ακούστε τη, στην πρώτη ευκαιρία, από το trio του Άλεξ Σκόλνικ) και θα γινόταν το πρώτο εισιτήριο του συγκροτήματος σε πιο ευρεία κοινά από τα «μεταλλικά».

Η συνέχεια δεν ήταν τόσο ήσυχη, με το θηριώδες Creeping Death και με το επικών διαστάσεων For Whom the Bell Tolls (ναι, από τον Χέμινγουεϊ είναι εμπνευσμένο και από τη σκηνή στο κεφάλαιο 27), με τη συμπαγή παρουσία του Μπάρτον.

Ο δίσκος έγινε κάμποσες φορές πλατινένιος  και η μπάντα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι όλων των μεσαίων και μεγάλων φεστιβάλ της εποχής. Μετά, της πήρε άλλα δύο χρόνια για να κυκλοφορήσει τον καλύτερο δίσκο της, το Master of Puppets, αλλά η αρχή είχε ήδη γίνει.  


ΕΤΙΚΕΤΕΣ
ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back