Ο Μπρέγκοβιτς, το αρχαίο θέατρο και η «κλεμμένη» αίγλη

«Εντυπωσιακό αλλά πιο θορυβώδες και ενθουσιώδες θα είναι το άνοιγμα του φετινού Φεστιβάλ Δωδώνης» δήλωνε πριν από λίγες ημέρες ο δήμαρχος Δωδώνης Χρήστος Ντακαλέτσης με αφορμή την έναρξη του Φεστιβάλ με τη συναυλία του Γκόραν Μπρέγκοβιτς.

Κι όντως το άνοιγμα ήταν θορυβώδες. Ο Μπρέγκοβιτς έδωσε συναυλία στο αρχαίο στάδιο κι όχι στο αρχαίο θέατρο, όπως διαφημιζόταν παντού απο τους διοργανωτές, όπως αναγραφόταν και στα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Κι όπως ήταν αναμενόμενο, προέκυψε θέμα παραπλάνησης του φιλοθεάμονος κοινού. Και δεν ήταν οι μόνες αντιδράσεις που προέκυψαν.

Αντιδράσεις υπήρξαν και για τις πολυπληθείς πλαστικές καρέκλες που έδωσαν το παρών στο αρχαίο στάδιο. Είναι γεγονός ότι πλαστικές καρέκλες έχουν τοποθετηθεί και στο παρελθόν σε διάφορες εκδηλώσεις. Όταν όμως είναι πολυπληθείς, ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης, παρά τις ενδεχομένως καλές προθέσεις, αποκτά μια πανηγυρτζίδικη διάσταση. Εδώ τίθεται και ένα ερώτημα για το αν ο αρχαιολογικός χώρος Δωδώνης μπορεί να εξυπηρετήσει τόσο μεγάλες συναυλίες, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Θα μπορούσε να πει κανείς λοιπόν ότι το περιστατικό αυτό ήταν μεμονωμένο, ότι ήταν μια κακιά στιγμή των διοργανωτών.  

Δυστυχώς όμως ότι το περιστατικό αυτό εντάσσεται σε μια γενικότερη λογική υπερεκμετάλλευσης ή λαθεμένης χρήσης του «brand name» που λέγεται «αρχαίο θέατρο Δωδώνης». (Θα αργήσουμε πολύ μέχρι να κατανοήσουμε τη σημασία του αρχαιολογικού χώρου Δωδώνης κι όχι μόνο του αρχαίου θεάτρου).

Αποτελεί ένα περιστατικό που υπακούει σε έναν πολιτιστικό επαρχιωτισμό ο οποίος διακατέχει πολλούς παράγοντες των Ιωαννίνων και που αναδεικνύεται με κάθε ευκαιρία.

Ο πολιτιστικός αυτός επαρχιωτισμός οδηγεί στην υιοθέτηση πολιτικών που τελικά δεν αναδεικνύουν αλλά προσβάλλουν τον αρχαιολογικό χώρο Δωδώνης και που αντιμετωπίζουν κυρίως το αρχαίο θέατρο (το «brand name») ως ένα προϊόν.

Δεν είναι τυχαίο που πριν από λίγες ημέρες η συνέντευξη Τύπου για το Φεστιβάλ Δωδώνης δόθηκε μπροστά από το αρχαίο θέατρο. Εκεί μπροστά από το αρχαίο θέατρο, στήθηκε το εξής σκηνικό: ένα τραπέζι με ένα κόκκινο τραπεζομάντιλο, ένα βάζο με άσπρα και κόκκινα τριαντάφυλλα, τα χορηγικά μπάνερ, ομιλητές ο δήμαρχος Δωδώνης και δύο από τους εκπροσώπους χορηγών και απέναντί τους οι κάμερες.

Η πρόθεση σαφής: Όλοι τους, για διαφορετικό λόγο, να «κλέψουν» κάτι από την αίγλη του αρχαίου θεάτρου. (Αλήθεια, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, η οποία συνεργάζεται με το Φεστιβάλ Δωδώνης, συμφωνεί με αυτές τις πρακτικές;). Το ζήτημα δεν είναι όμως να «κλέβεις» κάτι από την αίγλη, για πρόσκαιρους επικοινωνιακούς λόγους. Το ζήτημα είναι να αναδεικνύεις την αίγλη ενός μνημείου. Και όταν ο σκοπός είναι αυτός, τότε όλοι μπορεί να χωρέσουν.

*Σήμερα, έχει προγραμματιστεί η θεατρική παράσταση «Σφήκες» στο αρχαίο θέατρο Δωδώνης. Την Τρίτη 1 Αυγούστου, θα γίνει η μουσική παράσταση «μεταΜέλισσες». Σύμφωνα με το Φεστιβάλ Δωδώνης, η εκδήλωση αυτή θα γίνει στο αρχαίο θέατρο Δωδώνης. Σύμφωνα όμως την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, η εκδήλωση θα γίνει στον ελεύθερο χώρο που διαμορφώνεται στα νοτιοδυτικά του αρχαιολογικού χώρου Δωδώνης. 

**Τοποθέτηση φωτογραφίας για δημοσιογραφικούς, κι όχι για διαφημιστικούς λόγους