Ο «καλός», ο «κακός» και ο… κρύος cappuccino

Η δικαστική διαμάχη της Περιφέρειας Ηπείρου με τον Ιδιωτικό Φορέα Σύμπραξης της Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από τα 3,8 εκατ. ευρώ που ζητούσε η εταιρία, επιδικάστηκαν τελικά στην Περιφέρεια 2,6 εκατ. ευρώ.

Η περιφερειακή αρχή διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει τις νομικές διαδικασίες, καθώς θεωρεί προφανώς ότι το δικαστήριο θα έπρεπε να τη δικαιώσει. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στην εκτενή ανακοίνωσή της κάνει αναφορά στα επιχειρήματα της μειοψηφίας.

Αναμφίβολα, το δημόσιο συμφέρον θα πρέπει να τυγχάνει κάθε υπεράσπισης. Και θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο. Και εκεί είναι η ουσία κι όχι στην προσπάθεια της περιφερειακής αρχής να δημιουργήσει έναν «κακό» στην όλη υπόθεση.

Ο περιφερειάρχης Ηπείρου δεν είναι ούτε ο Μπάτμαν ούτε ο Δον Κιχώτης ούτε επαναστάτης. Και οι συγκρούσεις του δεν μπορεί να είναι προσωπικές. Η διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι προσωπική του υπόθεση.

Ακόμα κι αν είναι αλήθεια, ο κ. Καχριμάνης δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι οι εκπρόσωποι του Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης «επιχειρούν να παρέμβουν στο αυτοδιοικητικό τοπίο της Ηπείρου», φέρνοντας ως παράδειγμα το ότι δεν έγιναν εγκαίνια της μονάδας καθώς η έναρξη της λειτουργίας της συνέπεσε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 (σημειωτέον ότι από τον Ιούλιο του 2019, υπάρχει κυβέρνηση της ΝΔ, αν και δεν θα έπρεπε να έχει σημασία).

Ούτε να αναφέρεται σε «εξυβριστικούς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς» από εκπρόσωπο της εταιρίας σε βάρος του ίδιου και της νομικής του συμβούλου.

Ούτε να αφιερώνει μια μεγάλη παράγραφο στην ανακοίνωσή του για το περιεχόμενο των τιμολογίων που αξίωνε η εταιρία να πληρώσει η Περιφέρεια: από ρόδι καθαρισμένο και πιγκάλ τουαλέτας μέχρι μπιτόνι πετρελαίου και λουκάνικο συνοδευόμενο από κρύο cappuccino.

Διαβάστε: Μια ήττα της Περιφέρειας Ηπείρου που κοστίζει πολλά

Όλα αυτά δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Ναι μεν δίνουν μια πικάντικη «γεύση» στην όλη υπόθεση και χρησιμοποιούνται από την περιφερειακή αρχή για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά δεν έχουν καμία σημασία.

Δεν υπάρχει κακός και καλός. Δεν βλέπουμε ταινία της Μarvel.

Και η πολιτική, ιδίως στην τοπική αυτοδιοίκηση, δεν μπορεί να ασκείται από τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες. Eίναι αυτονόητη η υποχρέωση του κ. Καχριμάνη να διαφυλάξει τα συμφέροντα της Περιφέρειας Ηπείρου.

Οι πολιτικές επιλογές όμως κρίνονται.

Η όλη υπόθεση, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση, «τρέχει» από το καλοκαίρι του 2019. Ο περιφερειάρχης Ηπείρου δεν μίλησε όταν έπρεπε δημόσια γι αυτό το ζήτημα – κάποια μισόλογα είπε πέρσι, μετά από ερώτηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», και πριν από έναν μήνα έδωσε πιο αναλυτικές εξηγήσεις μετά από επερώτηση. Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που ο κ. Καχριμάνης κινείται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Το κάνει σχεδόν σε όλα τα ζητήματα.

Αυτά τα δυόμισι χρόνια, δεν έκρινε προφανώς ότι απαιτείται να ενημερωθεί ο ηπειρωτικός λαός, τον οποίο επικαλείται εύκολα στη σημερινή ανακοίνωση, για την αντιδικία εκατομμυρίων.

Και η πιο βασική πολιτική επιλογή, τέλος, ήταν η εξής: η Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)...

Η επιλογή έγινε πριν από χρόνια μετά επαίνων και χειροκροτημάτων, χωρίς να εισακουστούν οι προβληματισμοί. Από κει και πέρα το μείζον ερώτημα που τίθεται όταν εφαρμόζονται ΣΔΙΤ, είναι το εξής: Κατά πόσο είναι έτοιμοι σε διαχειριστικό και υπηρεσιακό επίπεδο οι Περιφέρειες και οι Δήμοι να τα βγάλουν πέρα. Μακάρι να αποδειχτεί ότι είναι –το ίδιο και στην περίπτωση της Περιφέρειας Ηπείρου. Γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, τα 2,6 εκατ. ευρώ, με κάποιον τρόπο, οι πολίτες θα τα πληρώσουν…