O καθηγητής που «έβαλε στόχο» ο Σουρής

Ο Δημήτρης Σεμιτέλος ή Σιμετέλος όπως καταγράφεται συχνά στη βιβλιογραφία, αλλά και στον οδοδείκτη του δρόμου των Ιωαννίνων που φέρει το όνομά του, ανάμεσα στην ΚΑ Φεβρουαρίου και την Κατσάρη, γεννήθηκε το 1830 στο Μονοδένδρι.

Ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους φιλολόγους του 19^ου αιώνα. Αποφοίτησε από τη Ριζάρειο και σπούδασε στη Φιλοσοφική Αθηνών, ενώ έκανε το διδακτορικό του στη Γερμανία, με θέμα την Ήπειρο.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Αργότερα, θήτευσε στη μέση εκπαίδευση, ως φιλόλογος στην Πάτρα και στην Αθήνα. Διορίστηκε έκτακτος και κατόπιν, μόνιμος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ χρημάτισε και σύμβουλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και τμηματάρχης του Υπουργείου Παιδείας.

Στην Αθήνα, συμμετείχε στον κύκλο του τυπογράφου Θεμιστοκλή Φιλαδελφέα, μαζί με τους πανεπιστημιακούς και διανοούμενους Σπύρο Λάμπρο και Αλέξανδρο Πάλλη, οι οποίοι ήταν επίσης καταγόμενοι από την Ήπειρο, καθώς επίσης και τους Νικόλαο Πολίτη,

Το 1883, ο Σεμιτέλος έγινε ευρέως γνωστός λόγω του… Γεωργίου Σουρή.

Ο σατιρικός ποιητής και μετέπειτα λογοτέχνης και δημοσιογράφος, τον… περιέλαβε με τα στιχάκια του, όταν τον έκοψε στο μάθημα της Μετρικής, στη Φιλοσοφική.

«Προς τούτοις θα γνωρίζετε, πως σ’ άλλας περιστάσεις

Εις στον Σεμιτέλον έδωσα σπουδαίας εξετάσεις 

Και απερρίφθην παμψηφεί μετά πολλών επαίνων

Γενόμενος υπόδειγμα των εξεταζομένων.»

Όταν ο Σεμιτέλος πέθανε, το 1898, ο Σουρής επανήλθε:

«Με δάκρυ ραίνομε πικρό

Του Σεμιτέλου τον νεκρό.

Δέξου κι' εμένα, Δάσκαλε, να κλάψω τον νεκρό σου,

να θυμηθώ παλιά ζωή μπροστά στο φέρετρό σου».

Πηγές:

Νικ. Κοντόπουλου - Γ. Καλαματιανού - Μέλη Νικολαΐδη κ. ά. (1947) Νεοελληνικά Αναγνώσματα, Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, σ. 168-170

Αλ. Θ. Φιλαδελφέως (1955) Ο θάνατος λυτρωτής-εμπνευστής. Εκδ. Αλ. Ζερμπίνη, Αθήνα