Μια σύγκρουση συναισθημάτων για τη φέτα

Εδώ και τρία περίπου χρόνια, η φέτα, αυτή που ταιριάζει στη χωριάτικη, η «Δωδώνης» που περηφανευόμαστε ότι είναι η καλύτερη όλων, αυτή η φέτα, έχει γίνει πεδίο σύγκρουσης συναισθημάτων. Από τη μια, υπάρχει η  παλιρροϊκών διαστάσεων νεοφιλελεύθερη επίθεση που εξηγεί το «laissez-faire, laissez-passer» ως περίπου μια ανεξέλεγκτη και καταιγιστική υποβολή των πάντων στο κέρδος, χωρίς αναστολές και περιορισμούς. Από την άλλη, υπάρχει εκείνο το κομμάτι του ίδιου πάνω-κάτω συστήματος, που έχει σοβαρό λόγο, ειδικά σε συνθήκες όπως αυτή η οικονομική περίοδος που διανύουμε, να προστατευτεί το προϊόν με αγοραίους νόμους και τελικά, να διασωθεί η υπεραξία που παράγει.

Τι στο καλό θέλουμε όμως στην πραγματικότητα; Το ροντέο της αγοράς ή μια πιο ελεγχόμενη επίδειξη θάρρους του ταυρομάχου, χωρίς αίματα και ακρότητες; (ή μήπως κάτι άλλο;)

Οι δύο διαδοχικές συμφωνίες που στην πραγματικότητα αίρουν τις προστασίες του Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης, είναι ακροτελεύτιο κομμάτι αυτής της πολιτικής. Η Ε.Ε. δεν είναι φιλική προς τέτοιες παρεμβάσεις, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι ο ανταγωνισμός θα είναι εντελώς ανεξέλεγκτος με επίπτωση στις κατά τόπους παραγωγές και οικονομίες.  Το έχει δείξει με τον τρόπο που απέτυχε (ή μήπως πέτυχε;) η πρώτη Κοινή Αγροτική Πολιτική και πώς επέδρασε πάνω στην παραγωγική βάση, το επαναλαμβάνει τώρα η TTIP, στην οποία εγκολπώνονται όλες αυτές τις πολιτικές.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει ολόκληρη την ευθύνη, όχι όμως τόσο του βέτο που πρόβαλλε ή δεν πρόβαλλε. Έτσι και αλλιώς η «πενταετής μεταβατική περίοδος» περισσότερο μοιάζει να προετοιμάζει περισσότερες άρσεις προστατευτικών νόμων παρά προς τη θετική κατεύθυνση είναι. Έχει ευθύνη γιατί συμμερίζεται και εφαρμόζει αυτήν ακριβώς την πολιτική, χωρίς να προβάλλει καμία εναλλακτική.

Μέχρι λοιπόν την επόμενη φορά που η Ε.Ε. θα συμφωνήσει με άλλη χώρα, πλην του Καναδά και της Νότιας Αφρικής, ότι μπορούν να εμπορεύονται τη «φέτα» τους ακόμα και αν δεν είναι φέτα, ας σκεφτούμε λίγο τι ακριβώς θέλουμε, για να αποφεύγουμε και τις συγκρούσεις συναισθημάτων.

​