Μια νοσηλεύτρια αρνείται τη δωρεά του Νιάρχειου

Η Μαρία Φατούρου, νοσηλεύτρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, με δημόσια δήλωσή της αρνείται τη δωρεά (χρηματικό μπόνους) του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», γιατί όπως τονίζει «είναι διασπαστικό για τους συναδέλφους, έχει στόχο την χειραγώγηση των υγειονομικών και την καλλιέργεια συνείδησης ότι ο ιδιώτης κάνει κουμάντο θέτοντας τους όρους του στο ΕΣΥ. Οι λόγοι αυτοί συνιστούν προσβολή της επαγγελματικής μου συνείδησης». Δηλώνει ότι σέβεται όσους-ες αποδέχτηκαν τη δωρεά και ότι «οι λιγοστοί που τελικά θα πάρουν την οικονομική ενίσχυση τη δικαιούνται και με το παραπάνω, όπως και πολλοί άλλοι που αποκλείστηκαν».

Ξεκαθαρίζει όμως ότι θεωρείται προσβεβλημένη «από το γεγονός ότι ο δωρητής ενώ είναι γνώστης της λειτουργίας των νοσοκομείων καθώς αποτελεί προνομιακό μόνιμο συνεργάτη-δωρητή όλων των κυβερνήσεων στο χώρο της υγείας από το 1996 και από το 2018 έχει και μνημόνιο συνεργασίας με το υπουργείο υγείας, επέλεξε με ανακριβή και εξωπραγματικό τρόπο να διαχωρίσει του υγειονομικούς σε μαχητές του covid και μη μαχητές την στιγμή που όλοι οι υγειονομικοί αποτελέσαμε μια ενιαία αλυσίδα για να βγει εις πέρας η μάχη».

Η κα Φατούρου στην επιστολή της αναφέρει ότι λόγω υπηρεσιακών αναγκών μετακινήθηκε στη ΜΕΘ-covid του ΠΓΝΙ.

Προσθέτει επίσης ότι «κορύφωση των εξωπραγματικών όρων της δωρεάς αποτελεί ο αποκλεισμός των μαχητών των ΤΕΠ και του ΕΚΑΒ, οι οποίοι παίξανε τον πιο κομβικό ρόλο στην μάχη ως εμπροσθοφυλακή όλων μας αλλά και ο αποκλεισμός συναδέλφων που υπηρέτησαν διαρκώς μέσα στις κλινικές- covid όπως οι τραυματιοφορείς και οι βοηθοί θαλάμου κ.α».

Καταγγέλλει επίσης ότι «η κυβέρνηση και το υπουργείο αποδέχθηκε τους όρους αυτούς και τους μετέτρεψε σε νόμο» και ότι «η διοίκηση του νοσοκομείου και οι διευθύνσεις που είχαν την ευθύνη να καταρτίσουν τις λίστες των δικαιούχων, δέχθηκαν με μια μονοκοντυλιά να διαγράψουν την προσφορά συναδέλφων και να αποκλείσουν το προσωπικό που επί 3 μήνες αγόγγυστα δέχθηκε να εκτελεί τις εντολές τους σε συνθήκες απουσίας ουσιαστικών μέτρων προστασίας, έλλειψης προσωπικού και οργανωτικού χάους».

Ασκεί κριτική και στη διοίκηση του συλλόγου εργαζόμενων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, γιατί «δεν βρήκε να ψελλίσει μια δημόσια κουβέντα για την αδικία στους συναδέλφους που υποτίθεται εκπροσωπεί» και την κατηγορεί ότι «στην πανδημία λιβάνιζε την κυβέρνηση και το υπουργείο και παρουσίαζε μια ειδυλλιακή πραγματικότητα για το ΠΓΝΙ».

Τέλος, καταθέτει αιτήματα για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ, για βελτίωση των συνθηκών εργασίας κ.α.