Μανασσής: ένα μικρό χωριό του Ζαγορίου

Ο Μανασσής είναι από τα «ήσυχα» χωριά του Ζαγορίου. Ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Μιτσικελίου με ελάχιστους κατοίκους (τους χειμώνες, το χωριό αδειάζει). Ένα χωριό που δεν βρίσκεται σε καμία λίστα προσέλκυσης τουριστών.

Η ονομασία του χωριού εκτιμάται ότι προέρχεται από κυριώνυμο: Από το επώνυμο «Μανασσής». Ο λόγιος του 19^ου αιώνα, Ιωάννης Λαμπρίδης, αναρωτιέται: «Υπάρχει σχέσις μεταξύ των κατά το έτος 1540 ακμασασών εν Ιωαννίνοις οικογενειών, Μανασσή… και των σωζόμενων ήδη συνωνύμων του Ζαγορίου;». Το επώνυμο Μανασσής έφερε μια αρχοντική οικογένεια των Ιωαννίνων, που ζούσε στο Κάστρο.

Ωστόσο, η ονομασία του χωριού εμφανίζεται νωρίτερα από τον 16^ο αιώνα.

Ο γλωσσολόγος Κώστας Ευ. Οικονόμου στο βιβλίο του «Τα οικωνύμια του Νομού Ιωαννίνων-Γλωσσολογική εξέταση» κάνει δύο παρατηρήσεις. Η πρώτη ότι το «Μανασσής» είναι εβραϊκό όνομα (Μενασσέ) από την εβραϊκή ρίζα νασά «λησμονώ».

Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το γεγονός ότι υφίσταται και η θηλυκή ονομασία του χωριού: η Μανασσή, κάτι που αποδίδεται στη σύγχυση της εμπρόθετης γενικής του αρσενικού «στου Μανασσή» με την εμπρόθετη αιτιατική του θηλυκού «στη Μανασσή».

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Ο Μανασσής, κατά τον 19^ο αιώνα, μια περίοδο που το Ζαγόρι βρισκόταν σε μεγάλη άνθηση, είχε 59 σπίτια και πάνω από 400 κατοίκους. Φημιζόταν δε για το καλό κρασί. Το χωριό περιβαλλόταν από πολλά αμπέλια. Οι Μανασσιώτες ταξίδευαν τότε σε διάφορα μέρη, όπως στη Ρουμανία.

Ο Μανασσής είναι ένα από τα χωριά που κάηκαν από τους ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από την πυρπόληση του χωριού, διασώθηκε ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου, ένα σημαντικό μνημείο του 18^ου αιώνα.