Λειψυδρία: Παραδοχή αδυναμιών

Το θέμα της λειψυδρίας επανήλθε για πολλοστή φορά στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Ιωαννίνων, με αφορμή μια ερώτηση της Τατιάνας Καλογιάννη (Ιωάννινα_2023).

Στο κομμάτι της λειψυδρίας, η κα Καλογιάννη αναφέρει μεταξύ άλλων τη φέρουσα δυνατότητα του δικτύου και αν αυτό καλύπτει τις πληθυσμιακές ανάγκες. Συγκεκριμένα, ζήτησε να μάθει αν «είναι εν τέλει ικανές και επαρκείς οι αντλούμενες ποσότητες νερού για να καλύψουν και αντιμετωπίσουν όλες τις ανάγκες του Δήμου μας».

Ο κ. Μπαρτζώκας απάντησε ότι στη δημοτική ενότητα Παμβώτιδας, «δίνονται καθημερινά 6.500 κ.ε. νερού, όταν οι ανάγκες έχουν υπολογιστεί στο μισό».

Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΙ συμπέρανε ότι μεγάλες ποσότητες νερού χρησιμοποιούνται για πότισμα.

Καθόρισε μάλιστα αυτό το λόγο ως τον βασικό που «ορισμένα σημεία και οικισμοί αντιμετωπίζουν συχνές διακοπές».

Τη συγκεκριμένη δικαιολόγηση κάνουν εδώ και πολλά χρόνια, δήμαρχοι και αυτοδιοικητικοί. Από την προ Καλλικράτη εποχή κιόλας, οι καλοκαιρινές συστάσεις είναι ακριβώς αυτές, να περιορίζεται η άρδευση.

Ωστόσο, η επιμονή του προβλήματος φαίνεται ότι και ο χαρακτήρας των Δήμων του λεκανοπεδίου είναι διαφορετικός και ότι σοβαρός προγραμματισμός, δεν υφίσταται διαχρονικά.

Εξ ου και οι συστάσεις και εκκλήσεις, είναι κενές περιεχομένου. Το θέμα είναι αν οι αρμόδιοι φορείς θα μπορέσουν κάποτε να καλύψουν καθολικά τις πραγματικές ανάγκες του λεκανοπεδίου.

Και μέχρι στιγμής, αποτυγχάνουν.

Ο κ. Μπαρτζώκας ενημέρωσε ότι «έχει κινηθεί η διαδικασία για την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων» και ότι η επιχείρηση ολοκλήρωσε την μελέτη για την τιμολογιακή πολιτική της.

Τέλος, σημείωσε ότι το προσωπικό της επιχείρησης δεν επαρκεί «ωστόσο δεσμεύεται από τα μνημονιακά μέτρα και δεν μπορεί να προχωρήσει σε προσλήψεις».