Κυρά Φροσύνη: «το καφενείον παρά την λίμνην»

Όαση, Γυαλί Καφενέ, Κυρά Φροσύνη: τρία καφενεία, τρία τοπόσημα των Ιωαννίνων. Και τα τρία είναι δημοτικά ακίνητα, με τα δύο πρώτα να αποκτούν τη σημερινή μορφή τους κατά τη δεκαετία του ’70 (η «Όαση» αρχικά ονομαζόταν «Αύρα», κι ήταν ένα μικρό κτίριο, ενώ το Γυαλί Καφενέ ήταν στην πρώτη μορφή ξύλινο και υαλόφρακτο). Η «Κυρά Φροσύνη», το μικρό αυτό κτίριο με τους μαρμάρινους κίονες στο προστώο, στέκεται ανάμεσα στο Κάστρο και τη λίμνη των Ιωαννίνων σχεδόν απαράλλαχτο, σε αρχιτεκτονικό επίπεδο τουλάχιστον, εδώ και έναν αιώνα.

Το καφενείο αυτό εκτιμάται ότι χτίστηκε από τον Δήμο το 1921. Ήταν η περίοδος που είχε γίνει η επιχωμάτωση του παραλίμνιου δρόμου. «Επί τέλους ο ερειπωμένος εκείνος Μώλος επήρεν όψιν καλοσυγυρισμένης προκυμαίας. Και το προτείχισμα και η περιφερειακή λεωφόρος ολόγυρα στο Κάστρον έγινεν ένα στόλισμα» αναφέρει ο Τύπος της εποχής εκείνης.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Ήπειρος», τον Μάιο του 1921, επισημαίνεται η ενεργή συμμετοχή του δημομηχανικού Περικλή Μελίρρυτου στο εγχείρημα ενός νέου δημοτικού καφενείου, που μάλλον πρόκειται για την «Κυρά Φροσύνη»: «Υπό του μηχανικού του Δήμου κ. Μελιρρύτου κατηρτίσθη το σχεδιάγραμμα της ανεγέρσεως δημοτικού καφφενείου παρά την λίμνην. Η εργασία θα αρχίση ευθύς αμέσως ως εγκριθή τούτο υπό της Νομαρχίας».

Για την ανέγερση του δημοτικού καφενείου, λέγεται ότι μεταφέρθηκαν δύο από τους τέσσερις μαρμάρινες κίονες που υπήρχαν στη Βρύση στις Κανίστρες ή αργότερα στις Μάκινες, στην αρχή της οδού Ανεξαρτησίας.

Στο Ιστορικό Αρχείο του Δήμου, η πρώτη αναφορά σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων εντοπίζεται το 1923, και σχετίζεται με την έγκριση πίστωσης για επισκευές στα δημοτικά ακίνητα «Γυαλί Καφενέ» και «Κυρά Φροσύνη» μετά από αιτήματα των μισθωτών.

Η «Κυρά Φροσύνη» έμελλε να γίνει γνωστή από τον μεσοπόλεμο και μεταπολεμικά ως «καφενείο του Μπαράκα». Το καφενείο υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Μπαράκα (ή Βαράκα) άφησε εποχή. Υπήρχαν δύο πίστες χορού ενώ το μουσικό ρεπερτόριο του καταστήματος ανανεωνόταν συνεχώς.

Το δημοτικό καφενείο συνέχισε την πορεία του και κάθε φορά ακολουθούσε τις επιταγές της εποχής: Καφενείο, καφέ μπαρ (με τοστ και σουβλάκι), καφετέρια. Από τις ψάθινες στις πλαστικές καρέκλες, και από κει στις πιο μοντέρνες…

H «Κυρά Φροσύνη» τη δεκαετία του '80 (φωτ. Πέρος Μπέχλης)

Η «Κυρά Φροσύνη» σήμερα

*Στην κεντρική φωτογραφία, η «Κυρά Φροσύνη» κατά τον μεσοπόλεμο με τον φακό του Βασίλη Κουτσαβέλη